Εχθές ήσουν μια βόλτα στ' όνειρο λίγο πριν το χάραμα,
δάκρυ χαράς που δοκίμασα σαν το κόκκινο παλιό κρασί,
το πρώτο μπουμπούκι ιβίσκου του ολοδικού μας Ιούλιου
που μοίραζε φιλιά σ' όλους τους έρωτες του καλοκαιριού.
Ω, ήσουν η λάγνα βουτιά μέσα στις δυο μου απαλάμες,
η άγια σιωπή που βάπτισες το πρώτο μου ''σ' αγαπώ''
Οι μελωδίες ήσουν των ανέμων όταν μ' ορμή πηδούσαν
από τ' ατίθασα μαλλιά σου κι αρμένιζαν στον ουρανό.
Τώρα που 'σαι πια ένα μικρό αδύναμο σπουργίτι
μέσα στο πικρό, λευκό μαντήλι του αποχαιρετισμού,
άφησε με να σε ψάχνω στο αύριο, στο εκεί και στο εδώ,
από του τώρα το κενό, έως το τότε πρώτο μου ''σ' αγαπώ''..
Γαβρίλης Ιστικόπουλος / Από τα ερωτικά της νέας συλλογής ''Ανατροπές''
10 - 7 - 2017 /
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου