Σπύρος Ποδαράς - Κοιτάζοντας τα άστρα
Εκδόσεις - Όστρια
Ημερομηνία Εκδοσης - 06/07/2017
Είδος - Ποιητική Συλλογή
Σελίδες - 120
ISBN 978-960-604-228-7
Οπισθόφυλλο
Γιατί ; Διαμαρτύρομαι σαν άνθρωπος σε άνθρωπο Διαμαρτύρομαι που δεν με καταλαβαίνουν οι άνθρωποι Διαμαρτύρομαι που δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους Διαμαρτύρομαι που ζούμε μέσα στο ψέμα Διαμαρτύρομαι που κλέβουμε τις ζωές των άλλων Διαμαρτύρομαι που έχουμε γνώση για όλα Διαμαρτύρομαι που δεν έχουμε συνείδηση Διαμαρτύρομαι που νιώθουμε αναμάρτητοι Διαμαρτύρομαι που λεγόμαστε άνθρωποι Διαμαρτύρομαι που διαμαρτύρομαι Όλα τα ξέρουμε φίλοι μου και ποτέ δεν παραδεχόμαστε το αντίθετο, Είμαστε πάντα Οι καλύτεροι Οι άγιοι Οι ευγενικοί Οι σοφοί Δεν σηκώνουμε αμφισβήτηση για τα πιστεύω μας Εγώ ο καλός και όλοι εσείς λάθος 'Όλοι καλοί και όλοι λάθος Αλήθεια πως γίνεται να υπάρχουμε σε αυτόν κόσμο που δεν θέλουμε Αλήθεια πως γίνεται να υπάρχουμε σε έναν κόσμο που ζούνε άνθρωποι και δεν μας θέλουν Το καλημέρα δεν αρκεί για να βγάλουμε την μέρα μας και το καληνύχτα μας δεν αρκεί για να κοιμηθούμε χωρίς τύψεις Αναθεωρήστε τον λόγο ύπαρξη σας Διαμαρτύρομαι που θα συμφωνήσετε μαζί μου
Ποιήματα Συλλογής
Το ταξίδι μου
Θα ήθελα να κάνω το ταξίδι της ζωής μου κάποια στιγμή
και να γυρίσω στα παιδικά μου χρόνια
Θέλω να με ξανά μαλώσει η μάνα μου
και να κλάψω τόσο που να την κάνω να με αγκαλιάσει
ακόμη μια φορά
Μετά ας επιστρέψω και πάλι στον τελευταίο μου σταθμό
είμαι σίγουρος ότι θα με περιμένει και εκεί
🌟 🌟 🌟 🌟
Τι να πιστέψω;
Το να μπορέσει να επιζήσει ο καλός σου εαυτός
μέσα στα τόσα θηρία που κυκλοφορούν ανάμεσά του
Δεν λέγεται άθλος
Λέγεται ψέμα.
🌟 🌟 🌟 🌟
Η πατρίδα
Ποιο από τα χρώματα της πατρίδας μου
να κοιτάξω και να μην δακρύσω
Το μπλε της Θάλασσας της ;
Το κόκκινο της ανατολής της ;
Το χρυσαφί της δύσης της ;
Το πράσινο της γης της ;
Ακόμη και το μαύρο της
έχει τα πιο όμορφα άστρα
🌟 🌟 🌟 🌟
Δοκίμασε
Άγγιξε τα αισθήματά μου
με την καρδιά σου
Αν κλάψεις
θα καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ
Αν γελάσεις
θα καταλάβω πόσο μ' αγαπάς
Βιογραφικό
Ονομάζομαι Ποδαράς Σπύρος.
Γεννήθηκα στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης
Στους Αμπελόκηπους ή Αγγελόκηπους όπου και κατοικώ έως σήμερα
Από τα 58 χρόνια μου τα 38 τα μοιράζομαι με την γυναίκα μου Αλεξάνδρα η οποία μου χάρισε και 2 παιδιά.Τον Δημήτρη και την Κωνσταντίνα Παρθενόπη
Το μόνο που αγάπησα εκτός την οικογένεια μου ήταν και είναι να τακτοποιώ λέξεις ώσπου να πάρουν μορφή
Μοναδικός τρόπος έκφρασης ήταν είναι και θα είναι η ποίηση
Ποιήματα μου υπάρχουν σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες
Αυτή είναι η τρίτη προσωπική ποιητική μου συλλογή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου