Φωτογραφία - Αννα Νταλή |
Ξέρεις;
Χθες βράδυ
Ναι. Νομίζω χθες βράδυ ήταν
Ήρθε ένα σκοτάδι και με πήρε
Βάδιζα δίπλα σε μια θάλασσα, ήσυχη!
- Ξυπόλυτη
Να νιώσω ζωντανή
Τίποτα δεν πλήγωνε την σιωπή
Καλπάζει ένα κύμα ορφανό
"Τι θέλεις εδώ;"
μου φώναξε αγριεμένο
Και βρέθηκα κάπως άτσαλα
στις ρίζες ενός γερασμένου πεύκου
τα κλαδιά του ανήσυχα έπιασαν θυμωμένα την κουβέντα
με αυτές ,
τις ρίζες του
με τύλιξε
οι βελόνες του στα μάτια
καρφιά
αναπνοές γύρευα
ο αγέρας πάλευε
στ'ανοιχτά
Άδειασα πίκρα να γευτώ αλμύρα
Τι το ψάχνεις! σκέφτηκα
τα σκοτάδια της ψυχή σου νύχτα γέμισαν ...
Αργεί η αυγή ...
* - πάντα αργεί ...
...a.n.
* - πάντα αργεί ...
...a.n.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου