Με κατατρέχουν οι τελευταίοι κόκκοι της κλεψύδρας
τα μάτια τα ήσυχα,
θάλασσα χωρίς κυματισμό.
Απέραντο βλέμμα καθάριο,
κρυστάλλινο νερό πηγής.
Έκλεψα τη στιγμή και την έκρυψα
στου μυαλού μου το σκοτεινό εξώστη
να φωτιστεί, να δώσει σπίθα σ'αυτό που έρχεται.
Ήσυχα ξεκούραστα μάτια
που είδαν αυτά που θέλησαν
χόρτασαν ζωή,αλήτεψαν, χόρεψαν
και χαμογέλασαν στα δύσκολα και απαιτητικά βράδια.
Μάτια που έκλεισαν
φορτωμένα εικόνες ευωδιαστές
με άρωμα που ακόμα διαχέεται στα γύρω βλέμματα
έστω κι αν είναι άγνωστα.
Ήσυχα μάτια κλείσαν με μυστικά
που κάποτε θα φανερώσουν
την ομορφιά της γαλαζοπράσινης κόρης τους...!
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου