ΣΤΕΛΛΑ ΤΕΡΓΙΑΚΗ - ΖΩΗ

Δεν αρκούν τα στημένα χαμόγελα,
για να σβήσουν τις σιωπές…
που στο διάβα τους, αφήνουν το δείλι !

Ξάφνου οι υπάρξεις ανταμώνουν,
στης δημιουργίας τ' αέναο !
Τα ευγενή λόγια …της απειρότητας,
μαϊστράλια πολύχρωμα γίνονται
για να καλύψουν με την αύρα τους
το σκότος της θλίψης !

Κι αυτό το εύρος της δύναμης
που αποκτά η Ψυχή,
λιμάνι κι απάγκιο, γίνεται…
ν’ ανταμωθούν οι Αγάπες,
να μιλήσουν τα μάτια,
να ξαποστάσει η καρδιά !

©Στέλλα Τεργιακή
Από συλλογή προς έκδοση