Ποιος άκουσε για μάλωμα τόσο πολύ μεγάλο
οπου 'χε μήνες να τη δει, από το καλοκαίρι.
Πέρδικα ολομόναχη ακούει στα Καρλοβάσια
και πήγε το κελάηδησε σε ξακουστό γεφύρι .
Τέτοιο μεράκι σαν κι αυτό, ποιος έβαζε, ποιος βάζει
στην Πούντα της το έχε πει, κι αιώνια αγάπη
ως την στερνή του την πνοή, τότε της είχε τάξει
Και για τη χάρη της αυτή ραγίσαν τα λιθάρια
γκρεμίστηκαν τ' αρχοντικά και τα βυρσοδεψεία
και ξεραθήκαν τα κλαριά, -φρούρια γκρέμνα γίναν.
σχίστηκαν οι περγαμηνές που'ταν από χρυσάφι,
κι έγραφαν για τους έρωτες και τις παλιές αγάπες,
από το άγριο κακό της Λυγερής γινάτι .
Ποιος είδε τέτοια λεβεντιά να ξεψυχάει για κόρη!
Το ποίημα αναφέρεται στη Σάμο και είναι δημοσιευμένο
στο Ανθολόγιο Ποιήσεως- Καλοκαίρι 2017
Εκδόσεις Όστρια
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ - ΒΕΛΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου