ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΥΠΕΡΜΑΧΟΥ " Θέρος "

Μην μου μιλάς
Για τις ζωές που έθαψα.
Τις έκλαψα 
Τις μνημόνευσα
Κι όλες με ξαναγέννησαν.
Μήτε και για τους οιωνούς που πίστεψα.
Με πρόδωσαν
Γι' αυτό τους απαρνήθηκα.
Μα ούτε και για το αύριο
Βάζοντας την ζωή
Σε μια αναμονή.
Για τα φεγγάρια τα λειψά
Που δεν ολοκληρώθηκαν.
Για ποταμούς που αδυνατούν
Τις όχθες να σμιλέψουν.
Για όνειρα που μπουσουλούν
Κι ακόμα δεν ανδρώθηκαν.
Μίλα μου για το σήμερα.
Πες κάτι για το Θέρος.
Πώς έχει αδράξει έτσι τις σιωπές
Κι αναρριχά μπιγκόνιες
Μοσχοβολά γαρουφαλιές
Κι ανθίζει πικροδάφνες.

Χριστίνα Υπερμάχου .