Περίκλειστο στρατόπεδο ο κόσμος.
Δίχως διαφυγή είναι οι στοχασμοί.
Αργοπεθαίνουν σε νοσοκομεία
και σαρκία .
Και μέσα στις μαντρωμένες μέρες
ο θάνατος και οι αριθμοί
σκαρφαλώνουν
στα γυάλινα παράθυρα.
Δίνουν ρυθμό στις ώρες,
μονότονο και
συνηθισμένο.
Έτσι όμως χαλούν (κάπως)
τις διαθέσεις.
Μα, αυτόματα επεμβαίνουν
οι εικονικές αποτυπώσεις
του μοιραίου,
άθλια κατασκευάσματα τού χρόνου,
για να μην λυπούνται οι
κεκλεισμένοι
που δεν δακρύζουν,
όταν το φεγγάρι είναι κόκκινο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου