Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Carpe "Ανάσα.."




Τα πρόσωπα ξεθωριασμένα με καρδιά από πέτρα που πονά ακόμα
  
 Διαβάτες που συνωστίζονται στα σκοτεινά και λαθεμένα μονοπάτια,

 Σπασμένες ζωές με άγκυρα από αγκάθινα στεφάνια

 κατακλύζονται από επιθυμίες στο κατάφορτο κορμί τους.

 Σκιές που γκρεμίστηκαν από αστραπές κι ανέμους μοναχικούς
  
 σε δρόμους άπληστους σαλεύουν και συνεχίζουν να αποζητούν τη λύτρωση τους.

 Πρόσωπα σκιές μιας άλλης λησμονημένης σάρκας προχωρούν

 αναζητούν το αθέατο ποτάμι της μνήμης που πληγώθηκε.

 Ποτάμι που ολοένα μασκαρεύτεται και ταξιδεύει για των ονείρων μας τη θάλλασσα.

 Ακολουθούν την ηλιαχτίδα των νερών του

 πνίγονται και ανασταίνονται στα ακριβά χαμόγελά του,

  ελπίζοντας νάβρουν στο πέλαγος μια ανάσα που φτεροκοπά και ακόμα περιμένει...! 

Carpe 






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου