Είμαι μια μικρή λεπτομέρεια
απλά ένα ελάχιστο σημαδάκι
στην απεραντοσύνη του σύμπαντος!
Ξεχώρισα τα μόρια μου σε άπειρα κομμάτια
και προσπάθησα να αγαπήσω όλα
όσα βρίσκονται πάνω στη γη!
Όσα κρύβονται στα άδυτα των θαλασσών
κι’ όσα χάνονται μες το άπειρο!
Μα… δε βρέθηκε ούτε ένα πλάσμα
απ’ όλο το αχανές πλήθος
να δώσει μια ακτίνα φως
στο μέτωπο μου και να ζεστάνει
τα βάθη της παγωμένης μου ψυχής!
Ακόμη φωτίζει ο ήλιος
κι’ η θάλασσα ψέλνει το ίδιο τραγούδι
στις ακτές και χθες και σήμερα
ίσαμε τ’ αμφίβολο αύριο!
Έρχεται κάθε χρόνο η Άνοιξη
μα… εγώ νιώθω αυτήν τη βαρυχειμωνιά!
Άραγε προς τα που πάω;
«Ευδαίμων Συριανός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου