ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ ΗΛΙΑΣ " Ατιτλο "

Πίνακας -  Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ

Κατοικεί πάνω στην κορφή ενός βουνού ποτέ του 
την θάλασσα δεν είδε κι όμως ξέρει και πιάνει ψάρια γνωρίζει τις γοργόνες και με τους γλάρους συχνά
κουβεντιάζει Μα δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ούτε και γίνεται αυτό Με διέκοψε κάποιος πριν προλάβω να του πω πως είχα ανέβει από τα βάθη κάποιας θάλασσας 
επισκέπτης τον αδερφό μου για να δω Πως έχω μια καλύβα ανάμεσα σε φύκια και κοχύλια Πως στους βοσκούς δεν είμαι ξένος Οι αετοί με συντροφευουν και κάτω από τα έλατα Σαν κουραστώ Μ'αρεσει να ξαπλώνω Καπνίζοντας θαλάσσιες ανεμώνες Μα τι να πει κανείς σε κάποιον Που μαθε να ζει μονάχα όπως του μαθαν και όρια χιλιάδες να θωρεί εκεί 
που δεν υπάρχουν Κ'ετσι του χαμογέλασα και του πα πως του κανα αστείο Χαμογέλασε κι αυτός και με χαιρέτισε... αντίο