ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΛΙΛΗ " Ατιτλο "

Alphonse Mucha. Reverie.

Ό,τι σπουδαίο και μεγάλο
ήθελα να σου εκφράσω
απλώνοντας τα χέρια
να φτάσουν ως εκεί
που ο χρόνος πολλαπλάσιος
μας κρατά μακριά,
δεν το λέω.
όχι από φόβο, ούτε ντροπή.
Μα θα το κάνω κύμα
που βρίσκει απολιθώματα
τις έννοιες που σ'αγάπησαν
και σ'έκαναν δικό τους
Και θε να 'ρθω στον ύπνο σου
σα σιγανός παφλασμός
το βράχο της καρδιάς σου
ίσα να τον αγγίξω...