Άδειες πόλεις .
Γεμάτες παραλίες .
Θερινά σινεμά .
Συναυλίες .
Αγιόκλημα θλιμμένο .
Γρανίτες .
Αντηλιακά .
Μοναξιά .
Σφηνάκια .
Καυγάδες .
Χωρισμοί .
Έρωτες παράφοροι .
Ραγισμένα γιασεμιά .
Μνημόνιο .
Προδοσία .
Γυμνές , βιασμένες , κακοποιημένες ελπίδες .
Το Αιγαίο διαμαρτύρεται ,
ουρλιάζει σιωπηλά ,
δεν είμαι υγρός τάφος , πέλαγο είμαι …
Ζωή ζυμωμένη με απόγνωση .
Ηλιοτρόπια βουρκωμένα .
Ο μήνας της Παναγιάς , των τροχαίων ατυχημάτων , των παραθεριστών με τα χρωματιστά ρούχα και τα νοικιασμένα όνειρα .
Καίγεται ο τόπος και οι καρδιές μας , λιώνει το μέσα μας .
Δεκαπενταύγουστος … και δε λέει να ξημερώσει …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου