ΕΛΥΑ ΒΕΡΥΚΙΟΥ "Σ΄αγαπώ"

Το χέρι σου ρόδο λευκό, που επιμένει να ανθίζει στου χρόνου το παγωμένο πρωϊνό.

Μία ανταύγεια χρυσή παίζει στις άκρες των δαχτύλων σου.

Σ΄αγαπώ,

όπως αγκαλιάζει τον βράχο η αφρισμένη θάλασσα ένα φθινοπωρινό δειλινό,

κι όπως σμίγει στο δέντρο το φύλλο με τον καρπό.

Σ΄αγαπώ.

Για τον ήλιο που βασιλεύει μέσα στα μάτια σου,

για τον τρόπο που μερεύεις τα κύματα.

Σ΄αγαπώ.

Επειδή η σελήνη που αντικρύζεις, φωτίζει του μυαλού μου το δάσος το ζοφερό.

Κι έτσι έρχεσαι εσύ να αφήνεις στίχους, όνειρα κι άστρα σε μία νύχτα πολύφωτη.

Σ΄αγαπώ.

Γιατί όταν οι ψυχές μας αγγίζονται του κόσμου τα σύννεφα παίρνουν ένα χρώμα θεϊκό,

κι όλο πλέεις αέναα μες στης ύπαρξης το ποτάμι το πορφυρό.

Σ΄αγαπώ.

Κι επειδή νικάς μ΄ ένα σου βλέμμα τον θάνατο, γι΄αυτό,

Σ΄αγαπώ.

Έλυα