ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ "-Μισή μέρα "ζωής"-.

..δεν έκανε κρύο , η μοναξιά σε πάγωσε και ξύπνησες , άναψες τσιγάρο , βγήκες στο μπαλκόνι , πάει καιρός που κάπνιζες έξω , μεγάλωσε , λείπει , είναι μακριά σου τώρα..... ...γυρίζεις στο κρεββάτι , ξαπλώνεις , τα μάτια άδεια , το μυαλό φορτωμένο με σκέψεις , αδυνατείς να τις βάλεις σε σειρά...... ...άρχισε να χαράζει η μέρα και στέκεις εκεί , στην ίδια στάση , αρνιέσαι να σηκωθείς , δε θέλεις να κάνεις τίποτα , δε σ' αρέσει , γι' αυτό..... ...8:30 , χτύπημα του κινητού , είναι το παιδί , σου λέει καλημέρα...........του οφείλεις μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου , ανάγκαζεσαι να σηκωθείς , αργές κινήσεις........... ...βάζεις μπρος στη μηχανή , οι πεζοί ελάχιστοι , σκυθρωπά πρόσωπα , άδεια βλέματα , άδειοι δρόμοι........ ...επισκέπτεσαι τρεις πελάτες .... -(καλη)μέρα , τι κάνουμε ; -τα ίδια .... -(καλη)μέρα , τι κάνουμε ; - εδώ .... -(καλη)μέρα (δε ρώτησα) ............. ...επιστρέφεις στη δουλειά σου ... "τα ίδια" , "εδώ" , αποστροφή , απέχθεια , πιέζεις τον εαυτό σου να εργαστεί , ποιός ο λόγος , οι αριθμοί πλέον ακάλυπτοι απ' όλους ... αδυνατούν.......... ..."χαρίζονται" ζωές , "χαρίζονται" περιουσίες , "πωλούνται" όνειρα , "δανείζονται" ευτυχίες , να γύρναγες το χρόνο πίσω ;;;;;;;;;;; ....OXI !!! OXI εγώ !!! θέλω να τρέξω το χρόνο μπροστά , θέλω να ζήσω όπως θέλω εγώ........... ...μεσημέριασε , κλείνεις τις περσίδες , σβήνεις το φως , ανεβαίνεις στη μηχανή σου και στο πρώτο παγκάκι σταματάς , μπρος σου η θάλασσα , φουρτουνιασμένη , γκριζοπράσινη , φθινοπωρινή κι εκεί πάνω της , αρχίζεις να σχεδιάζεις την "άνοιξη" σου , τέρμα τα όνειρα , μόνο αλήθειες τώρα......... ...γκρίζα σύννεφα ξεσπούν σε μπόρα , κάθεσαι ατάραχη , σ' αρέσει το βρόχινο νερό να πλένει το πρόσωπό σου , νιώθεις να σου ξεπλένει το παρελθόν , τα λάθη........... ...μουσκεμένη ξεκλειδώνεις την πόρτα , βαδίζεις δειλά , προσπερνάς το καθιστικό -παραμελημένο , ασιγύριστο , αδιαφορείς- , άλλο κλειδί , ανοίγεις το υπνοδωμάτιο , σηκώνεις το ρολό , βρέχει ακόμα , το σκέπασμα σου όπως το άφησες το πρωί , ξαπλώνεις , άλλο τσιγάρο , δυο-τρεις ρουφιξιές και το σβήνεις ο ήχος της βροχής σε νανουρίζει........ ...δεν κράτησε πολύ , σηκώνεσαι κι αρχίζεις να γράφεις , -Μισή μέρα "ζωής"-............... Μ.Π.