Ξεφυλλίζουμε τον έρωτα με λόγια τρυφερά.
Ακουμπώ στον δικό σου ώμο.
Είναι που πεθύμησα την αγκαλιά σου,
ν' ακούσω κάτι όμορφο.
Μην αρνείσαι όσα μας δίνονται.
Κι αν γνωρίζεις από πριν το δώρο,
δέξου το ως καινούργιο,
άνοιξέ το, με τη χαρά της προσμονής.
Κι ας είμαι εγώ το δώρο σου,
ο ασίγαστος πόθος σου.
Άξιος εραστής σου,
ο άντρας κι ο φύλακας άγγελός σου.
Κι ας ενώνουμε τις μέρες μας, σε κάτι πιο βαθύ,
να γινόμαστε ένα,
στο πνεύμα, στο σώμα και την ψυχή.
Στο πλάι σου θα βρίσκομαι...
όσο μας κρατάει, ζωντανούς η διαδρομή.
Κι αν τρομάξουμε στα γκρίζα χρόνια...
θα σου λέω, πως οι αγάπες δε γερνούν,
δεν αλλάζουν όψη,
σ' ένα όνειρο δυνατό, πάντα νικιέται ο χρόνος,
τον νικούν τα χάδια,
οι εραστές και οι ερωμένες.
του καλοκαιριού οι φωνές,
τα ιδρωμένα βράδυα μας,
οι δυνατές στιγμές,
το γέλιο και το κλάμα μας.
Κι αν πλανευτούμε,
αν θολώσει η ματιά μας και σε λαβύρινθο χαθούμε,
θα μας ενώσει η φωνή μας.
Είναι μακρύ το ταξίδι...
όλες τις φορές, που νιώθω κουρασμένος,
ξαπλώνω στην αγκαλιά σου, γέρνω στον ώμο σου,
χαμογελώ, γνωρίζοντας πως είμαι τυχερός.
Της αγάπης ο νικητής...
Πόσο όμορφο, να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε,
κάθε μέρα μαζί,
γνωρίζοντας και οι δύο,
πως το δώρο σου είμαι εγώ,
πως το δώρο μου είσαι εσύ...
Αλέξανδρος Β.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=34066
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου