ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ
Η μυρουδιά των τάφων μας
δεν είναι από τριαντάφυλλα
δεν είναι καν οι ηττημένες φράσεις
των δελτίων ειδήσεων.
Δεν γνωρίζουμε ποιο όνομα
δε γνωρίζουμε ποια ζωή
δε γνωρίζουμε ποια χήρα
κήδεψε τις πιο σπουδαίες λέξεις.
Οι άρχοντες και οι αρχιερείς
μας λιβανίζουν με ελπίδες
κι οι ποιητές και οι σοφοί
με θάματα και ιστορίες.
Εγώ κοιτάζω αμίλητος
το απέραντο μνήμα
μυρίζω παντού τη σταυρωμένη θλίψη
κι ύστερα πετάω
όλα τα ποιήματα στους τάφους.
Ακόμα έχω τα χέρια σταυρωμένα
οι τάφοι μυρίζουνε ακόμα
κι εσείς σταματήστε τα κλάματα.
Ζήστε λεβέντικα ή πεθάνετε επιτέλους.
(Από τη συλλογή ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΙ ΕΣΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, η οποία δε θα εκδοθεί…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου