....πόσα βάσανα η ζωή στο διάβα μας μοιράζει
πόσες φορές παλέψαμε πνιγμένοι στο νερό
οι πίκρες, συνήθως συντροφιά, μολύβι που βουλιάζει
και οι χαρές ,ελάχιστες, ανάσες στον αφρό
δαρμένοι απ' τα κύματα, ψυχή που εξαντλείται
φουρτούνες τα προβλήματα, αιχμάλωτοι ψαριάς
γλάροι πετούν ανέμελοι, η σκέψη αιωρείται
γαλήνη απ' τη θάλασσα η θέα της στεριάς
τα νιάτα μας τσακίζονται, τα ψήνει η αλμύρα
σα ναυτικοί προσμένουμε απάνεμο λιμάνι
προσκολημένοι στις δουλειές,στις πέτρες σα πορφύρα
η ξενοιασιά μας σπάνια, βαρκάδα και σεργιάνι.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου