Πέρασαν απόψε το βράδυ και στάθηκαν
στο κατώφλι μας, μπροστά στην ανοιχτή πόρτα
ξαφνικοί απρόσμενοι επισκέπτες…
όλες οι μνήμες μας …
τις αγκαλιάσαμε και τις καλοδεχτήκαμε
τρατάροντάς τους δάκρυα …
γλυκό του κουταλιού απ’ τη ψυχή μας…
και σαν ήρθε η ώρα να φύγουν …
σταθήκαμε μπροστά στη πόρτα
βάλαμε το σώμα μας να τις εμποδίσουμε
κλειδώσαμε και πετάξαμε το κλειδί
μα εκείνες αέρινες , άυλες , έφυγαν πάλι
γλιστρώντας μέσα από μια χαραμάδα του μυαλού μας
αφήνοντας μέσα στο πιατάκι του γλυκού μια ευχή...
μια σταγόνα μέλι για το παρόν και το μέλλον μας .
ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου