ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ "γρανάζι"

με μια αγκάθινη άρνηση στον καρπό

και μια αιμάτινη δικαιολογία στο στέρνο

πήδηξε έξω από τα πλαίσια του πρωινού

και πήρε το δρόμο για τον εύφορο κάμπο της αυταπάτης

άνοιξε ένα λάκκο με αριθμούς

κι άρχισε να ρυμουλκεί από το παρελθόν

χαμένες ευκαιρίες

συνηρημένα ρήματα

και μουχλιασμένες βεβαιότητες

κάθε τόσο έσπαγε κι ένα γρανάζι

που σκάλωνε στις γωνιές των αριθμών

αλλά μέχρι να λιώσει ο άξονας της ανάγκης

τράβηξε έξω τ’ απαραίτητα

τ’ απόγευμα άρχισε να τροχίζει τους δισταγμούς του

και να τους κρεμάει ανάμεσα 

στις ημιτελείς σκέψεις

και τις σκουρόχρωμες αντιθέσεις

μέχρι το βράδυ ένας χρησμός

μια ευθύνη και η αυταπάτη

κρεμάστηκαν μαζί με την άρνηση στον καρπό του

κι έκαναν το βάρος της μέρας του ασήκωτο

-είναι εφιάλτης να σκαλίζεις τα όνειρα

σε καιρούς μεγάλης ξηρασίας 

5.10.13