Σου μοιάζει η βροχή και την αγαπώ,
με νοτίζουν με μέλλον και τα δυο.
με νοτίζουν με μέλλον και τα δυο.
Είναι σαν το κρασί,που πρώτα τα μυρίζεις
Αν δεν προφυλαχτείς σε βρέχουν και σε ξεπλένουν
και σαν κυλήσουν στα χείλη
γλιστράν απαλά στα σωθικά...
χωρίς να αναστατώσουν προηγούμενο επισκέπτη
...μα δεν αποκλείουν και την ακοή από αυτό το πανηγύρι,
σαν άγγιγμα ποτηριών και ευχής
σαν μπουμπουνητό ή σαν ψίθυρος του σε αγαπώ.
Βροχή ....κρασί...
εσύ όμορφη πλεξούδα δεμένη με την αγκαλιά μου
σαν άσπρη κορδέλα
που
σαν περισσεύει απλώνεται και αυτή συνοδός και επίβλεψη
μα
αν δυναμώσουν μην σκιαχτούν τη δύναμή τους....
π.γ. (1.10.2013 )(τι λύτρωση κρατά η προσφορά του ουρανού)
πανεμορφο....
ΑπάντησηΔιαγραφή