Είμαι σπόρος, φωλιάζω στα χαλάσματα γκρεμισμένων σπιτιών
Είμαι σπόρος, βουλιάζω μέσα στις λερωμένες συνειδήσεις
Είμαι σπόρος, μπογιατίζομαι πάνω σε τοίχους και καμώνομαι το ξυπνητήρι
Είμαι σπόρος, λασπώνομαι και λερώνω λυμένα κορδόνια ανθών
Είμαι σπόρος, τρυπώνω μέσα σε στίχους άκαιρων τραγουδιών
Είμαι σπόρος, σφηνώνω μέσα σε στόμια φτηνών κρασιών και ξεθυμαίνω
Είμαι σπόρος, πιτσιλάω τον ντροπιασμένα λευκό καμβά της ησυχίας
Είμαι σπόρος, μπολιάζω λέφτερα μυαλά κατασκηνώνω
Είμαι σπόρος, από ουσίες κρύβομαι, δε χαλαρώνω
Είμαι σπόρος, γαντζώνομαι σε καθάριες δυνατές φωνές
Είμαι σπόρος, μπλέκομαι μέσα σε μακριά και μπερδεμένα μαλλιά
Είμαι σπόρος, φυτεύομαι σε ανοιχτές πληγές και καπαρώνω
Είμαι σπόρος, θεριεύω μέσα σε νοτισμένες μνήμες
Είμαι σπόρος, παλεύω να ρθει η άνοιξη
Είμαι σπόρος, φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://anorthografies.net/archives/2189
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου