ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΕΚΟΥΛΟΥ "ΠΗΡΑ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ"

Πίνακας - Σταυρούλα Δεκούλου

Σήμερα έβαλα στο φως ένα γυαλί κι έφτιαξα ένα ουράνιο τόξο.
Έκλεψα όλα του τα χρώματα και τα φυλάκισα σ’ ένα μπουκάλι μαγικό.
Σ’ έγδυσα απαλά και σε έπλυνα.
Σε στέγνωσα με λατρεία και αγάπη.
Ύστερα σου ζήτησα να γίνεις ο καμβάς μου.
Θέλω να ζωγραφίσω πάνω σου όσα στην καρδιά μου γεννάς.
Θέλω ν’ αποτυπώσω πάνω σου τα μέρη που με ταξιδεύεις.

Πήρα γαλανό γι’ αρχή κι έφτιαξα έναν ωκεανό στην πλάτη σου.
Ένα θαλάσσιο ρεύμα να διατρέχει τη ραχοκοκαλιά σου
κι εγώ καράβι ακυβέρνητο να χάνομαι στα γαλάζια σου ύδατα
και να μη θέλω στεριά να βρω.
Ναυαγός να πνίγομαι μέσα στα κύματά σου.

Πήρα πράσινο κι έφτιαξα μια κοιλάδα ανάμεσα στα στήθη σου
κι ένα ιερό βωμό στο μέρος της καρδιάς σου.
Να σκύβω εκεί να προσκυνώ, να καταθέτω την αγάπη μου.

Πήρα ένα κόκκινο καυτό και σου ‘βαψα τα χείλη
να μου θυμίζουν ώριμες κερασιές και μυρωδάτες φράουλες.
Να τα φιλώ και να μεταλαμβάνω νάμα.
Παράδεισε και κόλασή μου εσύ
να με σταυρώνεις και να μ' ανασταίνεις.

Έκλεψα κι ένα κίτρινο και ζωγράφισα φλόγες στα μαλλιά σου.
Φλόγες σαν αυτές που σκορπάς στο κάθε γέλιο σου.
Φλόγες καυτές σαν κάθε άγγιγμά σου.

Κι έμεινε το μενεξεδί που απόθεσα στα μάτια σου
που με μεθούν σαν νυχτολούλουδο κάθε βράδυ
και μου θυμίζουν ερωτευμένο ουρανό λίγο πριν το χάραμα.

- Μάτια μενεξεδιά δεν υπάρχουν... υπάρχουν ;

- Μόνο τα δικά σου και τα ζωγράφισα εγώ!

Πήρα ένα λευκό σεντόνι και σε τύλιξα προσεχτικά.
Το ακούμπησα πάνω στο κορμί σου και η εικόνα σου αποτυπώθηκε εκεί.
Τέντωσα το πανί και στο έδειξα

- Κοίτα πώς βλέπω τον κόσμο μέσα από σένα σου είπα.
- Μα αυτό δεν είμαι εγώ.
- Εσύ είσαι μέσα από τα χρώματα του ουρανού και του λευκού κλεμμένη ύπαρξη.
Για σένα τα ‘κλεψα.
Για να σε ζωγραφίσω.
Καμβά της ύπαρξής μου.
Πίνακα του πεπρωμένου μου.

Με χρώμα και νερό απόψε σε βάφτισα.
Το όνομά σου Έρωτας και η φύση σου Γυναίκα.

Σταυρούλα Δεκούλου