ΝΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ " Άτιτλο"

Κάποιο Σάββατο ,απόγευμα
κατεβαίνεις στο κέντρο με τη δημόσια συγκοινωνία
Την ώρα που ο ουρανός στον Κεραμεικό
θα ΄χει το χρώμα της σκουριάς
αποζημιώνεσαι με τις ευχές
τις αληθινές μα εφήμερες.
Υπάρχει και μια θάλασσα ,όχι εκείνη η γνωστή
ανθρώπινη θάλασσα .
που τα κορμιά τους φτιάχνουν ένα ολόκληρο φεγγάρι.
Στους παραπίσω δρόμους τα υποβρύχια
βυθίζονται στα σκεπασμένα ποτάμια,
κι αυτή η εικόνα το σούρουπο είναι οικεία
κάποιος καθοδηγεί τις εικόνες
το ξέρεις μα κάνεις πως ξαφνιάζεσαι
αναρωτιέσαι αν υπάρχει κόκκος έκπληξης
στο κέντρο οποιασδήποτε συνάντησης,
Τα αγόρια και τα κορίτσια που περάσατε ώρες μαζί προσπαθώντας να 

μιλήσετε για τις φωλιές στο στήθος
για τα αηδόνια και τα γεράκια που έρχονται εκεί,
να αναπαυθούν,να γεννήσουν αβγά και να πετάξουν
είναι διάσπαρτα αισθήματα που γεμίζουν φύλλα χαρτιά
με τη μορφή οράματος.
Η πόλη της χρυσής σκουριάς 'ξεφλούδισε το χρώμα σου
μονάχος με το πανωφόρι σου ανεβαίνεις προς τη στάση
επιστρέφεις με τη δημόσια συγκοινωνία.
Έχει νυχτώσει.


Η φωτογραφία ανήκει στη Ντίνα Γεωργαντοπούλου