ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ "Μνήμης εγκώμιο..."

Κάνω στάση στις απάνεμες γωνιές
της ζωής μου.
Σφίγγω επάνω μου το ρούχο του χρόνου.
Μια ζεστασιά γυρεύει η μνήμη...
Τρέχει μακριά από διαδρομές
που παγωμένα χέρια την αγγίζουν.
Στέκεται στους σταθμούς
που εκείνη διάλεξε
για της βιοτής μου το βιβλίο.
Αφήνομαι με εμπιστοσύνη
στα επιλεκτικά της χέρια,
τα επιδέξια να γράφουν
και να σβήνουν...
Στην ευφυΐα της να πλάθει
και να μεταπλάθει αλήθειες,
πόνους και πόθους,
να προσθέτει και να αφαιρεί
χρώμα και φως.
Της κλείνω με νόημα το μάτι...
Ξέρουμε, κατά βάθος, και οι δύο
σε πόσους ανέμους και γκρεμούς
γυρίσαμε την πλάτη.
Πόσο σμικρύναναμε καιρούς
και μεγεθύναμε άλλους...
Πώς χτίσαμε γωνιές απάνεμες
στου χρόνου τις φουρτούνες.
Πώς ράψαμε ρούχο ζεστό
για παγερούς χειμώνες.

Μ.Κ.

Η φωτογραφία είναι από https://www.chitalnya.ru/