Η Άστριντ Άννα Εμίλια Λίντγκρεν (Astrid Anna Emilia Lindgren, πατρικό όνομα: Έρρικσον, Astrid Anna Emilia Ericsson, 14 Νοεμβρίου 1907 – 28 Ιανουαρίου 2002) ήταν Σουηδή συγγραφέας και σεναριογράφος παιδικής λογοτεχνίας, της οποίας τα έργα έχουν μεταφραστεί σε 85 γλώσσες και κυκλοφορήσει σε περισσότερες από εκατό χώρες. Τα βιβλία της έχουν πουλήσει περίπου 145 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα είναι κυρίως γνωστή για τα έργα της Πίπη Φακιδομύτη και Ο Κάρλσον πάνω στη στέγη.
Η Άστριντ Λίντγκρεν μεγάλωσε στο Νας, κοντά στο Βίμερμπυ του Σμάλαντ, στη νότια Σουηδία, και πολλά από τα βιβλία της βασίζονται στις αναμνήσεις της από τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της εκεί. Παρόλα αυτά, η Πίπη Φακιδομύτη, ο πιο γνωστός χαρακτήρας των βιβλίων της, ήταν έμπνευση της κόρης της Κάριν.
Η Λίντγκρεν ήταν κόρη του Σάμουελ Έρικσον και της Χάννα Γιόνσον, και είχε δυο ακόμα αδελφές. Ο αδελφός της, Γκούνναρ Έρικσον, ήταν βουλευτής. Όταν τέλειωσε το σχολείο, η Λίντγκρεν εργάστηκε στην τοπική εφημερίδα του Βίμμερμπυ. Όταν έμεινε έγκυος από τον αρχισυντάκτη, το 1926, αυτός της πρότεινε γάμο, όμως εκείνη αρνήθηκε και μετακόμισε στη Στοκχόλμη, όπου εκπαιδεύτηκε ως δακτυλογράφος και στενογράφος. Έφερε στον κόσμο τον γιο της Λαρς στην Κοπεγχάγη και τον άφησε σε μια ανάδοχη οικογένεια.
Αν και φτωχή, εξοικονομούσε όσα χρήματα μπορούσε και ταξίδευε όσο συχνά γινόταν στην Κοπεγχάγη προκειμένου να βλέπει τον Λαρς. Τελικά κατάφερε να τον φέρει πίσω στη Σουηδία, αφήνοντάς τον στους γονείς της ώσπου να αποκτήσει την οικονομική δυνατότητα να τον μεγαλώσει στη Στοκχόλμη. Το 1931 παντρεύτηκε το αφεντικό της, Στούρε Λίντγκρεν. Τρία χρόνια αργότερα, το 1934, η Λίντγκρεν γέννησε το δεύτερο παιδί της, την Κάριν, που αργότερα έγινε μεταφράστρια. Η οικογένεια μετακόμισε το 1941 σε ένα διαμέρισμα δίπλα στο πάρκο Βάσαπαρκεν της Στοκχόλμης, όπου η Άστριντ θα ζούσε μέχρι το θάνατό της το 2002, σε ηλικία 94 ετών. Το πάρκο αναφέρεται σε αρκετά από τα βιβλία της, και μετά το θάνατό της ένα τμήμα του πήρε το όνομά της. Η συγγραφέας είναι θαμμένη στη γενέτειρά της, Βίμμερμπυ.
Έργο
Το 1944 η Λίντγκρεν κέρδισε το δεύτερο βραβείο σε ένα διαγωνισμό του τότε νεοσύστατου εκδοτικού οίκου Rabén & Sjögren για το μυθιστόρημά της Britt-Marie lättar sitt hjärta (Η Μπριτ-Μαρί ξαλαφρώνει την καρδιά της). Ένα χρόνο αργότερα κέρδισε το πρώτο βραβείο στον ίδιο διαγωνισμό για το παιδικό μυθιστόρημα Pippi Långstrump (Πίπη Φακιδομύτη), που έκτοτε έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή παιδικά βιβλία παγκόσμια. Είχε προηγουμένως υποβάλλει το βιβλίο στον εκδοτικό οίκο Bonniers, όμως απορρίφθηκε. Αν και η Λίντγκρεν έγινε σχεδόν αμέσως σεβαστή ως συγγραφέας, η απόρριψη της εξουσίας των ενήλικων που αποτελεί γνώρισμα πολλών από τους χαρακτήρες της έχει προκαλέσει την κριτική κάποιων συντηρητικών.
Το γυναικείο περιοδικό Damernas Värld την έστειλε το 1948 στις ΗΠΑ, προκειμένου να γράψει σύντομα δοκίμια-ανταποκρίσεις. Εκεί λέγεται πως σοκαρίστηκε από τις διακρίσεις κατά των Αφροαμερικάνων. Μερικά χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το βιβλίο Η Κάτι στην Αμερική, συλλογή σύντομων δοκιμίων που βασίστηκαν στα ταξίδια της στις ΗΠΑ.
Το 1958 η Λίντγκρεν έγινε ο δεύτερος καλλιτέχνης που τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο παιδικής λογοτεχνίας "Χανς Κρίστιαν Άντερσεν".
Στο λήμμα για την Σκανδιναβική λογοτεχνία φαντασίας, η Εγκυκλοπαίδεια του φανταστικού περιγράφει τη Λίντγκρεν ως την πιο σημαντική συγγραφέα παιδικής φαντασίας της Σουηδίας, αναφέροντας "η θέση της στην φαντασία των παιδιών παραμένει τόσο σίγουρη όσο και εξαιρετική. Οι ιστορίες και οι εικόνες της δεν μπορούν ποτέ να ξεχαστούν."
Πολιτική
Το 1976 ξέσπασε ένα σκάνδαλο όταν αποκαλύφθηκε ότι ο οριακός φορολογικός συντελεστής της Λίντγκρεν είχε φτάσει στο 102%, δηλαδή έπρεπε να πληρώνει φόρο μεγαλύτερο από το εισόδημά της. Η Λίντγκρεν έκανε την αποκάλυψη με τη δημοσίευση στο περιοδικό Expressen του σατιρικού παραμυθιού Pomperipossa in Monismania (Η Πομπεριμπόσσα στη χώρα των χρημάτων) στις 3 Μαρτίου 1976. Η δημοσίευση προκάλεσε την απάντηση της κυβέρνησης και οδήγησε σε ευρύτερη αντιπαράθεση σχετικά με το φορολογικό σύστημα, που ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην αποπομπή των Σοσιαλδημοκρατών από την κυβέρνηση, για πρώτη φορά μετά από σαράντα χρόνια, στις εκλογές του ίδιου χρόνου.
Η Άστριντ Λίντγκρεν ήταν γνωστή για την υποστήριξή της στα δικαιώματα των παιδιών και των ζώων, καθώς και για την αντίθεσή της σε κάθε μορφή σωματικής τιμωρίας. Το 1993 τιμήθηκε με το Βραβείο για μια Δίκαιη Ζωή (Right Livelihood Award, γνωστό και ως "Εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ") "για το μοναδικό συγγραφικό της έργο, αφιερωμένο στα δικαιώματα των παιδιών και το σεβασμό της ατομικότητάς τους".
Το άγαλμα της Λίντγκρεν στο Βίμμερμπυ.
Τιμές
Το 1967 οι εκδότες Rabén & Sjögren καθιέρωσαν ένα ετήσιο λογοτεχνικό βραβείο, το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν, στα 60στά γενέθλιά της. Το βραβείο, που συνοδεύεται από 40.000 σουηδικές κορώνες, απονέμεται σε ένα Σουηδό συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας κάθε χρόνο, στα γενέθλια της Λίντγκρεν. Μετά το θάνατό της, η σουηδική κυβέρνηση θέσπισε το Βραβείο Μνήμης Άστριντ Λίντγκρεν, το οποίο είναι το μεγαλύτερο χρηματικό βραβείο στον κόσμο (πέντε εκατομμύρια σουηδικές κορώνες) για συγγραφείς παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας.
Η συλλογή των χειρογράφων της Λίντγκρεν, που σήμερα βρίσκεται στη Βασιλική Βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης, ανακηρύχθηκε "Παγκόσμια Κληρονομιά" από την UNESCO το 2005.
Η Άστριντ Λίντγκρεν τιμήθηκε επίσης, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας της Σουηδίας το 1971, καθώς και με το γερμανικό βραβείο Friedenspreis des Deutschen Buchhandels (Βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Εμπορίου Βιβλίου) το 1978 και το Διεθνές Βραβείο Βιβλίου της UNESCO το 1993, ενώ ονομάστηκε επίτιμη διδάκτωρ σε πανεπιστήμια της Σουηδίας, της Αγγλίας και της Πολωνίας.
Ο αστεροειδής 3204 Lindgren, που ανακαλύφθηκε το 1978 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Στεπάνοβιτς Τσέρνικ, πήρε το όνομά του από εκείνη.
Ο σουηδικός μικροδορυφόρος Astrid 1, που εκτοξεύτηκε το 1995, είχε αρχικά ονομαστεί Άστριντ απλά επειδή αυτό είναι ένα κοινό σουηδικό γυναικείο όνομα, όμως σύντομα αποφασίστηκε τα πειράματα του δορυφόρου να λάβουν ονόματα από τους χαρακτήρες των βιβλίων της Λίντγκρεν: PIPPI (Prelude in Planetary Particle Imaging), EMIL (Electron Measurements - In-situ and Lightweight), και MIO (Miniature Imaging Optics).
Μνημεία
Αρκετά μνημεία για την Άστριντ Λίντγκρεν υπάρχουν στη γενέτειρά της Βίμμερμπυ. Ένα από αυτά, το "Källa Astrid" (Πηγή της Άστριντ) βρίσκεται κοντά στον τόπο που η Λίντγκρεν άκουσε για πρώτη φορά παραμύθια. Εκεί λειτουργεί και μουσείο αφιερωμένο στο έργο της. Στο κέντρο της πόλης υπάρχει και ένα άγαλμα της Λίντγκρεν, ενώ έξω από την πόλη λειτουργεί και το θεματικό πάρκο Astrid Lindgrens World. Κοντά στο άγαλμα βρίσκεται και το πατρικό σπίτι της Λίντγκρεν, που είνα ανοικτό για το κοινό. Άγαλμα της Λίντγκρεν υπάρχει και στη Στοκχόλμη
Επιλεγμένη βιβλιογραφία
Τα πιο γνωστά βιβλία της Άστριντ Λίντγκρεν είναι:
Η σειρά Πίπη Φακιδομύτη (Pippi Långstrump)
Η σειρά Ο Κάρλσον στη Στέγη (Karlsson på taket)
Η σειρά Μικές (Emil i Lönneberga)
Η σειρά Αρχιντετέκτιβ Μπλόμκβιστ (Mästerdetektiven Blomkvist)
Μαντίκεν (Madicken)
Ρόνια, η κόρη του ληστή (Ronja rövardotter)
Τα διαβολάκια του μικρού χωριού (Barnen i Bullerbyn)
Μίο, ο γιος μου (Mio, min Mio)
Οι Αδερφοί Λεοντόκαρδοι (Bröderna Lejonhjärta)
BIΒΛΙΑ - ΕΠΙΛΟΓΗ
Πίπη Φακιδομύτη.
Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο με τις ξεκαρδιστικές περιπέτειες της Πίπη Φακιδομύτη.
Η Πίπη είναι εννιά ετών. Ζει μόνη της μ’ έναν πίθηκο και ένα άλογο. Και κάνει πάντα ό,τι της καπνίσει. Ξυπνάει όταν της έρθει κέφι, δεν παει ποτέ σχολείο, φλυαρεί ακατάσχετα, έχει ένα σεντούκι με χρυσά φλουριά κάτω από το κρεβάτι της κι είναι απίστευτα δυνατή. Η Ανίκα και ο Τόμι είναι δύο φίλοι της Πίπη που ζουν στο διπλανό σπίτι. Είναι δύο ήσυχα και καλομαθημένα παιδιά, που καμιά φορά τα χάνουν με τους εξωφρενικούς τρόπους της φιλενάδας τους, αλλά τη θαυμάζουν για την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία της και την ικανότητα που έχει να κάνει συναρπαστική και την πιο βαρετή στιγμή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Πίπη Φακιδομύτη
Πολυτελής Εκδοση
Η Πίπη Φακιδομύτη είναι εννέα ετών. Ζει στη Βίλα Βιλεκούλα μαζί με ένα άλογο, έναν πίθηκο και μια μεγάλη βαλίτσα γεμάτη με χρυσά νομίσματα. Περνάει τη μέρα της σκαρώνοντας σκανταλιές με τους γείτονές της, Τόμι και Άνικα, ή διασκεδάζοντας τους γύρω της με τις ευφάνταστες ιστορίες της. Είναι απίστευτα δυνατή και δεν τη σταματάει τίποτα.
Γενιές παιδιών έχουν λατρέψει την Πίπη Φακιδομύτη. Όπως ακριβώς ο Τόμι και η Άνικα, έτσι και οι αναγνώστες γοητεύονται από την καλοσύνη της και την ικανότητά της να κάνει συναρπαστική και την πιο βαρετή στιγμή. Αυτή η συλλεκτική έκδοση έχει απίθανες ζωγραφιές από τη βραβευμένη εικονογράφο Λόρεν Τσάιλντ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η Πίπη Φακιδομύτη καπετάνιος
Όταν η Πίπη πηγαίνει για ψώνια, ή όταν συμμετέχει σε μια σχολική εκδρομή, ή όταν σκηνοθετεί ένα ναυάγιο, ο Τόμι και η Άνικα μπλέκουν σε απολαυστικές και ασυνήθιστες περιπέτειες. Και βέβαια η πιο συναρπαστική στιγμή είναι όταν ο πατέρας της, ο βασιλιάς των κανίβαλων, επιστρέφει στη Βιλεκούλα για να δει την κόρη του. Η σκέψη, όμως, πως η Πίπη θα φύγει για να γίνει η πριγκίπισσα Πιπηλότα γεμίζει λιγάκι με θλίψη την καρδιά των φίλων της. . . (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Η Πίπη Φακιδομύτη στις νότιες Θάλασσες
Η Πίπη, παρέα με τον Τόμι, την Άνικα, τον πίθηκο και το άλογό της, αποφασίζει να ξανασμίξει με τον πατέρα της και για ένα ολόκληρο καλοκαίρι γίνεται πριγκίπισσα των κανίβαλων στο νησί Κάνι Κάνι. Εκεί παίζει κάτω απ' τον καυτό ήλιο με τα μικρά παιδιά των Κάνι, εκεί επίσης οι άγριοι καρχαρίες και οι πανούργοι κλέφτες μαργαριταριών ανακαλύπτουν πως δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μ' αυτό το τρομερά δυνατό κοριτσάκι. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Ποτέ βία !
"...ένα νεογέννητο παιδί δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Το αν θα γίνει ένας ζεστός και ανοιχτός άνθρωπος, καλόπιστος και αλληλέγγυος, ή ένας ψυχρός, καταστροφικός, μοναχικός λύκος, το καθορίζουν όσοι το υποδέχονται στον κόσμο. Είναι αυτοί που του μαθαίνουν τι σημαίνει αγάπη, ή παραλείπουν να του το μάθουν", γράφει η Άστριντ Λίντγκρεν, γνωστή συγγραφέας από τις ιστορίες της Πίπης της Φακιδομύτης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σκανταλιές στο μικρό χωριό
Ήρθε η άνοιξη στο μικρό χωριό της Σουηδίας και οι έξι μικροί φίλοι ψαρεύουν στη λίμνη, μαζεύουν κεράσια και κατασκηνώνουν στο δάσος.
Η Άστριντ Λίντγκρεν, η συγγραφέας της "Πίπης Φακιδομύτη", περιγράφει με χιούμορ και φρεσκάδα την ευτυχισμένη ζωή μιας μικρής παρέας παιδιών που ζουν σε αρμονία με τη φύση και τα ζώα.
Διαβάστε και τα άλλα δύο βιβλία με τις περιπέτειες των μικρών παιδιών, που κυκλοφορούν στις εκδόσεις Ψυχογιός: «Τα έξι διαβολάκια του μικρού χωριού» και «Ευτυχισμένες μέρες στο μικρό χωριό». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου