ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΟΣ "ΑΤΙΤΛΟ"

"Στον Ωκεανό του χειμώνα,
οι άνεμοι σκάβουν
τις ρυτίδες μας...
Τα σύννεφα υπόσχονται
βροχή...
Πονάνε οι αρθρώσεις
τής ψυχής...
Σε κάθε μοναχικό μας βήμα,
μια προσευχή μάθαμε
να ξεχνάμε,
περπατώντας στο φανταχτερό
γκρι της αδιαφορίας...
Λέξεις που χάθηκαν
και καταψύχθηκαν...
Στάσιμες ζωές
και φάλτσες μελωδίες...
Τα δάκρυα τής σιωπής
κρύβουμε σε βρεγμένες αυγές...
Ζούμε την αλήθεια με σκιές
και οι ενοχές
μας εποπτεύουν...
Σε μία παρτίδα ονείρων,
στις σχισμές τής νύχτας,
η θλίψη του φεγγαριού
συλλαμβάνεται
από συναισθήματα...
Στο όραμα της έκστασης
αιώνιοι αμαρτωλοί"...


(Marios Georgios Kamburakos)
12/01/2020...