ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ "Φιλαυτία"

Κι εσύ που χτυπήθηκες
τι κατάλαβες,
τόσα χρόνια αναλύσεις
κι υπνωτικά,
τόσα λίτρα από σκέψη
ενοχές και βιβλία
για να βρεις το νόημα
της ζωής,
ολόκληρα δάση από λέξεις
και δάκρυα
και πάντα στο κρεββάτι
σε έστελνε ουίσκι φτηνό,
τι κατάλαβες,
τραυλίζοντας παραδεχόσουν
πως έκανες λάθος,
δεν φίλεψες ούτε νόημα
ούτε αλληλέγγυο ώμο,
γέρασες στης αυτολύπησης
τα σκαλιά.
Α,και δίπλα στο ισόγειο
ο βολεψάκιας καταναλώνει
μια άγνοια μακαρία,
ούτε που νοιάστηκε
για τ αγρίμια σου,
ούτε που ξεμύτισε ποτέ
στο κατώφλι του
να σταματήσει τους λύκους σου,
την ευτυχία του την εξαργύρωσε
με τις φρίκες σου
κι εξασφάλισε εισιτήριο διαρκείας
στην τυφλωμένη χαρά.
Ράκος κι απόψε,
ήρθε η ώρα να το αποδεχτείς,
ο κόσμος λέει είναι για τους
ήρωες και για τους λίγους,
όχι παλιάτσο,
η σκηνή στήθηκε από σκεπτόμενους
για να την κουρσέψει
ο κάθε ισόγειος παράπλευρος
και να καμωθεί το αναλφάβητο
ρετιρέ,
όλες οι επαύλεις είναι χτισμένες
από συμπαγή φιλαυτία,
στεγανές στο ευαίσθητο υλικό.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ



Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/