Ίσαμε τώρα, σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά καθώς και τα μειονεκτήματα των ανθρώπινων χαρακτήρων, ο αριθμός των ερευνών που έχει πραγματοποιηθεί είναι τεράστιος κι έχουν αναλυθεί σε πληθώρα φύλλων χαρτιού όπως και οι ώρες που αναλώθηκαν σε συζητήσεις για το θέμα είναι αδύνατον να καταμετρηθούν. Οι πραγματοποιηθείσες δε έρευνες είχαν κι΄έναν σκοπό. Να ορίσουν με ακρίβεια και να επισημάνουν ποιο είναι εκείνο το συστατικό του χαρακτήρα μας το οποίο με βήμα ταχύ απομακρύνει τους άλλους από κοντά μας μόλις αυτοί το συνειδητοποιήσουν.
Αρκετά έχουν γραφεί και ειπωθεί για την αχαριστία η οποία χωρίς καμιά αμφιβολία προξενεί στα ενδότερα της ψυχής μας βαρύτατο τραύμα. Είναι δε οικτρό άτομα με τα οποία μαζί τους έχουμε δεθεί και δώσαμε το είναι μας, που έχουμε επενδύσει σ΄αυτά χωρίς καμιά ιδιοτέλεια να μην αναγνωρίζουν την προσφορά μας. Τι περιμέναμε από τα άτομα αυτά και σε τι ελπίζαμε; Να ακούσουμε μόνο ένα ευχαριστώ και τίποτα άλλο.
Για την αχαριστία όμως υπάρχει φάρμακο που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ισχυρό τράνταγμα του εαυτού μας το οποίο θα μας κάνει να επανεκτιμήσουμε πράγματα και καταστάσεις βλέποντας πιο καθαρά.
Υπάρχει ένα μειονέκτημα όμως που δεν θεραπεύεται. Ποιο; Η υπεροψία, η αλαζονεία κοινώς το καβαλίκευμα του καλαμιού. Ταπεινά φρονώ πως άνθρωποι με τέτοια χαρακτηριστικά είναι οι τοξικότεροι όλων. Τεράστιο θέμα οι τοξικοί άνθρωποι...
Ό,τι χειρότερο είναι η υπεροψία. Ο υπερόπτης θεωρεί ότι πετά στα σύννεφα κι ας βρίσκεται μέτρα στο υπέδαφος. Θεωρεί πως ήδη έφτασε στη κορυφή του βουνού κι ας βρίσκεται ακόμα στους πρόποδες.
Ο αλαζόνας αποδίδει στις δυνατότητές του αξία πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική. Οι στόχοι που θέτει είναι πολύ πιο πάνω από τις δυνάμεις του με αποτέλεσμα η κατακρήμνισή του να είναι γεγονός. Βέβαια απογοητεύεται, εξακολουθεί όμως να υπερεκτιμά τις δυνάμεις του όπως και τις δυνατότητές του και κρίνει πως για τις αποτυχίες του φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος.
Ο οποιοσδήποτε τους υπερόπτες εύκολα μπορεί να τους διακρίνει. Κυρίαρχο στοιχείο τους είναι το τεράστιο τουπέ, κοιτούν δε τον απέναντί τους είτε αυτός είναι φίλος, είτε γνωστός, είτε γείτονας, είτε συνάδελφος, είτε σύντροφος με ύφος χιλίων καρδιναλίων με αποτέλεσμα μέσα σε λίγα λεπτά να του κονιορτοποιήσει τα νεύρα. Η έγνοια τους είναι να μαθαίνουν οι πάντες τα επιτεύγματά τους. Με το που θα συναντήσουν δε τον φίλο τους ή τον γνωστό τους διεξοδικότατα αφηγούνται τις επιτυχίες τους. Για τις αποτυχίες τους όμως που ασφαλώς υπάρχουν ουδέν αναφέρουν.Παράλληλα δε υποβαθμίσουν τόσο πολύ την αξία των προσώπων αυτών προκαλώντας σ΄αυτά το αίσθημα της κατωτερότητας παρ΄ότι βρίσκονται σε υψηλότερο από αυτούς επίπεδο. Με βλέμμα λύπησης βλέπουν τον απέναντί τους και ολότελα τον απαξιώνουν με αποτέλεσμα το άτομο αυτό να αρχίσει να αμφιβάλλει ακόμα και για τον ίδιο του τον εαυτό, προκαλώντας του ταυτόχρονα ανασφάλειες και αμφιβολίες.
Στις παρέες μας όμως όλο και θα βρεθεί κάποιος που θα αυτοεπαινεθεί - υπερηφανευτεί για τα όποια κατορθώματά του. Αυτόν τον τύπο συνήθως τον αγαπάμε αρκεί βέβαια να κινείται εντός των ορίων του φυσιολογικού.
Υπάρχουν βέβαια και οι ψωνισμένοι οι οποίοι ξεχωρίζουν όπου κι αν βρεθούν. Έχουν μια ξινίλα στο πρόσωπό τους αλλά και η μύτη τους όμως φτάνει στο ταβάνι, γίνεται αρίδα και το τρυπά.
Οι υπερόπτες έχουν κι ένα κακό. Ζηλεύουν και ζηλεύουν με οτιδήποτε σπουδαίο πετυχαίνει ο φίλος και ο γνωστός τους, ο συγγενής τους, ο συνάδελφός τους.
Τέτοιους ανθρώπους δυστυχώς στο διάβα μας έχουμε γνωρίσει, αν όχι όλοι μας, σχεδόν όλοι μας και συνεχίζουμε όμως να τους υπομένουμε. Μέχρι πότε όμως;
Ας τους βγάλουμε από τη ζωή μας γιατί μόνο κακό και θλίψη μας παρέχουν. Επομένως μακρυά από τα άτομα αυτά. Μακρυά από τους υπερόπτες που θεωρούν τον απέναντί τους κατώτερο. Μακρυά από τους αλαζόνες που το μόνο που γνωρίζουν είναι να ψεκάζουν τον απέναντί τους με δηλητήριο.
Θα βρεθεί βέβαια κάποιος που θα μας πει πως η μετριοφροσύνη, η σεμνότητα, η ταπεινότητα χαρακτηρίζουν τους μέτριους ανθρώπους. Ε τότε υπάρχει απάντηση: Καλύτερα μέτριος αλλά προσγειωμένος και ρεαλιστής παρά υπερόπτης και αλαζόνας.
Φωτογραφία:
Ray Milland by William Walling
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου