Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Ιωαννέτα Δοκανάρη "Το χαμόγελο του ουράνιου τόξου " , Ποιητική Συλλογή


Συγγραφέας : Δοκανάρη Ιωαννέτα
Εκδότης : Όστρια Βιβλίο
Έτος έκδοσης : 2019
ISBN : 960-604-470-Χ
Σελίδες : 92
Σχήμα : 21χ14
Κατηγορίες : Νεοελληνική ποίηση


Οπισθόφυλλο 

Απόσταγμα ζωής ντυμένο με λέξεις γλάρους.
Φτεροκοπάνε πάνω απ' τις θάλασσες των ψυχών.
Γυρεύουν την αγκαλιά των εραστών του χάους.
Αλήθειες στολισμένες με λόγια μαχαίρια.
Κόβουν τις πλάνες με μια μαχαιριά.
Φιλιά των αγγέλων σε παραδείσιες φλόγες .
Χτίζουν θεμέλια για τις νέες στιγμές.

Ποιήματα Συλλογής 

Λόγια μαχαίρια

Λέξεις απείθαρχες ,επαναστάτριες.
Πετούν στου μυαλού σου τον ουρανό.
Σου εκτοξεύουν αλήθειες ντυμένες
με απατηλούς μανδύες στον κορμό.
Λέξεις χαστούκια για την καρδιά σου
στην ασημένια λάμψη του μαχαιριού.
Αρνούνται να φιληθούν με τα δικά σου χείλη.
Φεύγουν στη μοναξιά του δικού τους φεγγαριού.
Λέξεις που ανοίγουν την αγκαλιά τους,
σε νανουρίζουν στης αγάπης τον καημό.
Γλυκά αγγίζονται ,θερμά μιλάνε.
Βρίσκουν μαζί το λυτρωμό.

❀    ❀    ❀    ❀

Πλανεύτρα ζωή

Την παιδική μου περιέργεια πλανεύτρα εξαπατάς.
Την ντύνεις με κάλπικα στολίδια.
Ο ίσκιος τους κρυφά με σκεπάζει.
Κι εγώ οδύνη νιώθω με τις πικρές αξίες.
Ενστικτωδώς στην άκρη τις κάνω.
Το περιβόλι της ζωής με μανία ψάχνω.
Τις κόκκινες παπαρούνες απλώνω στον ιδανικό καμβά.
Τ’ αρώματα γλυκά χαμογελούν στις ωραίες συνυπάρξεις.
Παράλληλες ζωές μέσα στον ίδιο κόσμο.
Μέχρι που σεισμός ξεκινάει βαθύς.
Η μοναξιά σκληρή θύελλα κόβει τ’ ασημένια δέντρα.
Αναρωτιέμαι.
Ποιο γκρέμισμα πονάει περισσότερο;

❀    ❀    ❀    ❀

Η εκδίκηση της Αφρικής

Αχ μάνα μου γη.
Οι βάρβαροι ήρθανε.
Τα χέρια τους χώσανε στα σωθικά μου.
Την χρυσαφένια μου καρδιά έβγαλαν.
Αχ μάνα μου τα ζώα μου κυνήγησαν.
Τεμάχισαν τα πολύτιμα κορμιά τους.
Τα σοκολατένια μου παιδιά στα ερείπια του ανθρωπισμού εγκατέλειψαν.
Με ιούς θανατηφόρους μπόλιασαν την ανάσα μου.
Η έρημος ακούγοντας τις κραυγές της Αφρικής αναταράσσεται.
Σφίγγει τις γροθιές της.
Διαλύεται στη σκόνη της.
Με σύμμαχο τον νοτιά πυροβολεί τους παλιούς κλέφτες.
Οι άνεμοι με αναμμένη δάδα στα χέρια δείχνουν τους άδικους εκτελεστές
φορώντας τους λευκή στολή σκόνης.

❀    ❀    ❀    ❀

H επιστροφή

Σου στέλνω ένα γράμμα όλο μυρωδιές.
Θα βάλω μέσα το άρωμα των πορτοκαλανθών, της γλυσίνας και του άγριου γιασεμιού.
Σε μια μεριά της σελίδας θα αφήσω
θάλασσα γαλήνια και αλμυρή.
Θα σου τυλίξω τρυφερά τα ποιήματά σου με νήμα από αγάπη.
Οι φωνές των αγαπημένων σου θα σε καλωσορίζουν.
Θα είναι ένας μικρόκοσμος ιδανικός σαν αυτόν που ονειρευτήκαμε.
Για να γυρίσεις.
Για να ξανάρθεις στις μάχες κατακτώντας το καλό.

Βιογραφικά στοιχεία 

Είμαι η Ιωαννέτα Δοκανάρη φιλόλογος και ψυχοθεραπεύτρια. Χάρηκα τη διδασκαλία στα Λύκεια για 28 συνεχή χρόνια. Ασχολήθηκα ταυτόχρονα με την ίδρυση αυτοοργανωμένων σχολικών βιβλιοθηκών με χρήματα που έβγαζαν οι μαθητές από εκδηλώσεις.
Επίσης με τα προγράμματα Αγωγής Υγείας του Υπουργείου Παιδείας οργάνωνα ομάδες αυτογνωσίας και δημιουργικών ικανοτήτων μεταξύ των μαθητών.
Ασχολήθηκα με στέκια Νεολαίας και με μειονοτικά κινήματα. 
Ο Βίλχελμ Ράιχ είναι ο αγαπημένος μου διανοούμενος και ψυχαναλυτής .Η ποίηση από τα 16 μου χρόνια ήταν η απάντηση στους ανεξήγητους πόνους της ψυχής μου. Μόλις ελευθερώθηκα απ' τα σχολεία και μεγάλωσαν λίγο τα παιδιά μου, η ποίηση με επισκέπτεται πολύ συχνά στην υπέροχη φύση της Κέρκυρας.











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου