Carpe "Ελλείψεις..."

Albert György : Μελαγχολία

Λείπουν οι στιγμές της αλήθειας.

Το προνόμιο της αγάπης χάνεται,

παγώνουν οι σταγόνες της

στα σκοτεινά τοπία.

Μια ψευδαίσθηση ζωής

να φτάνει μέχρι το κόκκαλο.

Φθονούμε την ώρα της περιφρόνησης

τους ψίθυρους της ανθρώπινης ανάγκης.

Τα κλωνάρια του χρόνου συμπλέκονται,

ο άνεμος κινάει το νήμα του.

Κύματα παρασύρουν τις ωχρές αγάπες,

προσφέρουν ένα ναυάγιο ακόμα.

Λείπουν τα όνειρα

για να χορτάσουν τις μέρες μας.

Carpe.