ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Ανθίζει το άσπρο γιασεμί

που καταπίνει

το σκοτάδι.

Γιώτα Αργυροπούλου

 Jasmine by Sophie Anderson

Δ.Ι. Αντωνίου

Στη μαύρη νύχτα
ζωγραφίζω γιασεμιά
να ξημερώσει


Χ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ -  ΓΙΑΣΕΜΙ

Του μύριζε γιασεμί
κι όταν γιασεμί
δεν υπήρχε. Έτσι έζησε.

 Raja Ravi Varma, Lady with the Jasmine flower

MIXAΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ  - ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙ

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να ‘σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.

Νίκος Δήμου - Αφιέρωση 

Είχα ξεχάσει πως μυρίζει το γιασεμί.
Αλλά βγαίνοντας στη νύχτα, ξαφνικά,
ντυμένος λεπτό χιτώνα τον ιδρώτα σου
ντυμένος χρυσό ιμάτιο το άρωμά σου,
χτύπησα πάνω στην οσμή του γιασεμιού σαν σε γυάλινο τοίχο.

Σ’ αγαπώ τρυφερά και σ’ αγαπώ άγρια,
περπατώ την νύχτα ντυμένος τον λεπτό σου ιδρώτα,
στεφανωμένος το άρωμα του γιασεμιού
και προφητεύω.

Jasmine - Cuong Nguyen

Ζωή Δικταίου - Το γιασεμί του Αυγούστου

Σύννεφο κι άνεμος,
γέρνει η σκέψη στο χτες
πετρωμένο κοχύλι στο βράχο.
Με το αίμα τσιγγάνας καρδιάς
στο αλάτι της γης
πάλι απόψε,
σαν παλιά νυχτωμένη, ερωμένη,
στο Κάστρο, σού γράφω.

Στην αλμύρα ξεπλένω
το πικρό το παράπονο
κι απ’ τον φόβο μου, στάζει,
λίγο-λίγο η ψυχή
στη ρηχή εποχή.

Του καιρού μαχαιριά,
του αγγέλου φιλιά,
μεθυσμένος ο ήλιος
στο δικό σου το βλέμμα
πόσα κρύβει το ψέμα,
όταν, όπως τότε χαράζει.
Δυνατά τα αδύνατα,
με τα χέρια ανοικτά
σε κρατούν, τα παλιά,
στα κρυμμένα ενθύμια
άστρα η νύχτα διαβάζει.

Ανεβαίνω σκαλιά,
του Αυγούστου αγκαλιά
σκουριά και πολύτιμη μνήμη.
Κ ι όμως τώρα, ξανά,
στην πλατεία γιορτάζει
στ’ άγγιγμά σου το ασήμι.
Δάκρυ που κύλησε,
μα δεν με φίλησε.

Τιμωρημένη εδώ θα ζω,
πίσω απ’ τον χρόνο μόνη,
ό,τι αφήνω με κρατά
κι ό,τι κρατώ, δεν είναι.
Γυρεύω λέξεις του θεού
σε τοξωτά γεφύρια
μα έχουν στερέψει τα νερά.
Στην απουσία το άρωμα
και στ’ άρωμα, το αγκάθι.

Στο γέρμα του καλοκαιριού
χάθηκα, ξαναχάθηκα
κι ας ήταν ίδιοι οι δρόμοι,
πρώτη, μα και στερνή φορά.
Στης όστριας τη σκόνη
ξόδεψε πείσμα κι όνειρο
για να γλιτώσει από το φως
κι όλο της, το λιτάνεψε
κόκκινη ανεμώνη.
Το ίδιο πάλι θα σού πω,
αξόδευτη η αγάπη.

Τα άστεγα, του Έρωτα
στο θέατρο του κόσμου
ένας λυγμός που έσβησε
πριν γίνεις, καν δικός μου.

Έχω κρατήσει μια ρωγμή
σ’ αγέλαστο φεγγάρι
να μην πεθάνουν οι στιγμές
να βρουν φωνή οι ίσκιοι.

Χάντρα το πρώτο σ’ αγαπώ
θαλασσινή πυξίδα,
πριν ξαναζήσει ο έρωτας,
θέλω την καταιγίδα.

Ένα ναυάγιο, στού βυθού
τον φώσφορο σπασμένο,
στην Κέρκυρα ψιλή βροχή
γράμμα κιτρινισμένο.
Να συλλαβίσει η θέληση,
τα αθέλητα της Μοίρας,
να χαμηλώσει τ’ άσπλαχνο
το φως, στο Φαληράκι.

Ν’ αφήσεις στο παράθυρο
τον πρώτο στοχασμό σου
και στο καντούνι το στενό
το γιασεμί του Αυγούστου,
να φέγγει στο πλακόστρωτο
Αύριο, μ’ εκδικείσαι.
Το πάθος και το πείσμα μου.
Περάσματα δεν έχει.

Αύριο, εν ονόματι της αγάπης

Jasmine by Sophie Anderson

Οδυσσέας Ελύτης

«Το Μονόγραμμα»(απόσπασμα)
ΙΙΙ.
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ’ αχανή
σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά -- κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μεσ’ από φεγγαρά περάσματα και κρυφές της θάλασσας
στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ο Οδυσσέας Ελύτης στον Ανδρέα Εμπειρίκο(απόσπασμα)
Ένα κορίτσι, δυο κορίτσια, γέρνουν στα γιασεμιά τους κι αφανίζονται
Μένει ένα ρυάκι να τα εξιστορήσει μα έσκυψαν να πιουν εκεί
ακριβώς οι νύχτες
Μεγάλα περιστέρια και μεγάλα αισθήματα καλύπτουν τη σιγή τους

Young Girl Holding a Spray of Jasmine” (1886)- by François Boucher

ΕΠΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΕΠΤΑΣΤΙΧΑ Ι

Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
Στα γενέθλια των γιασεμιών
Νύχτες και νύχτες στις λευκές
Αϋπνίες των κύκνων

Ελένη - 1972

Κάτασπρο γιασεμί και μι και μι
και μυστικέ μου αποσπερίτη
πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη
και μη και μη
και μη ρωτάτε το γιατί

Το τριζόνι - 1963

Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στου γιασεμιού την ευωδιά
στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού

Αύγουστος 

Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά.
Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.»

 Art by Conrad Kiesel

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ - ΣΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ

Πώς η αγάπη με κερνά περιστέρια
πώς η αγάπη με κερνά το αγίασμα
πώς η αγάπη με κερνά λευκότητα των άστρων.

Νίκος Καρούζος - ΠΕΡΙΤΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Πώς βούλιαξε στα μυρωμένα γιασεμόκλωνα
εκείνη η εποχή που νοικιάζαμε ποδήλατα
και τρέχαμε λάμποντας μισή ωρίτσα…

Albert Joseph Moore, Γιασεμί. 1893.

ΝΙΚΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ - Σπουδές (1951)

Εικοσιπέντε χρόνων

Σαν άρωμα από γιασεμί λεπτό, που σβήνει
και σμίγει με την αύρα της εσπέρας,
μοιάζει η θλιμμένη μου απόψε ετούτη μνήμη

Δυο χρυσά μάτια, σα βελούδο χείλη,

κι ωραία καστανά μαλλιά, που ψαύει ο αγέρας,

η μακρινή μου των ’κοσπέντε χρόνων φίλη...

Τα χρόνια τώρα ίσως την έχουνε πια αλλάξει,

κι ίσως τα ωραία μαλλιά να ’γιναν γκρίζα,

και των ματιών της ίσως να ’σβησε πια η λάμψη.

Όμως τις ώρες του καλοκαιριού, μες στην ευδία

της νύχτας, που οι σκιές τη μνήμη αναδιφούνε,

τα εικοσπέντε χρόνια της, εντός μου πάλι ζούνε.

 Πιερ Ρενουάρ Roses and Jasmine in a Delft Vase, 1890-91

Τάσος Λειβαδίτης

"Κάποτε θα ἀποδίδουμε δικαιοσύνη μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμί σαν ἕνα τραγοῦδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος τῶν φτωχῶν"

❀

Ολόκληρη η ζωή μου δεν ήταν παρά η ανάμνηση ενός ονείρου
μέσα σε ένα άλλο όνειρο. Κι η Άννα όταν γελούσε ήταν σα να
Σκόρπιζε γιασεμιά
φωτίζοταν για λίγο η νύχτα.
❀
Ώ ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ αφήνεις έξω από την πόρτα μας ένα μικρό γιασεμί…

Jasmine Flowers by MGS Art

Βύρων Λεοντάρης -  Άνθρωποι

[Από την ενότητα Παλιοί κήποι]
Τη νύχτα αναζητήσαμε - κι αυτή μας πλημμυρά,
ποθήσαμε τη σιωπή - μα ήρθε η απουσία,
τα γιασεμιά αγαπήσαμε - κι εκείνα τη χαρά
και στα κοχύλια ακούμε τη δική μας ιστορία

 Jasmine vase Ahmad Almasri

Χαρά Ναούμ -  ΑΝ ΗΤΑΝ ΧΡΩΜΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑΣΕΜΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Για να τελειώνει αυτή η ιστορία
Για να λυθούν τα ματωμένα γόνατα
Να ξεχυθούν στους δρόμους
Ν’ αδράξουν τα αμετακίνητα ποδήλατα
Να ξεχυθούν άξιοι αναβάτες της αλέας
Ας γεννηθεί κλωνάρι γιασεμί
μέσα σ’ αυτό το ακρωτηρισμένο γράμμα
Χαρά Ναούμ, Τα βράδια πίσω απ’ τα πουλιά, 2015

 Jasmine Painting by Maija Purgaile

Νόρα Νατζαριάν  -ΓΙΑΣΕΜΙ

Πλησίασε στη γραμμή.
Το άρωμα, η λευκή ευωδιά
την καθοδηγούσε. Γιασεμί.
Ήταν η παιδική της ηλικία και πάλι
που την επισκεπτόταν. Όπως μια μικρή ανάσα
λουλουδιών απ’ τον κήπο κάποιου άλλου
σαν περνούσε, κοριτσάκι που μελωδούσε
τα κάγκελα σαν να ήταν άρπα.
Έλα, έλα, το άρωμα την τραβούσε
Πάντοτε. Μα ο κήπος δεν ήταν δικός της,
της έλεγαν. Ούτε και το άρωμα που την παρέσερνε
και την προκαλούσε να μπει παράνομα.
Τώρα, ενώ περνούσε τη μη ευθεία,
την αόρατη, την αδιαπέραστη γραμμή,
και καθώς ο στρατιώτης με το γαλάζιο μπερέ
παρακολουθούσε τα πόδια της, μετρώντας τα χιλιοστά
με τα μάτια και άνοιγε το στόμα του
για να φωνάξει το ΑΛΤ!
αυτή ήταν μικρό παιδί που έτρεχε, δυνατή.

ΑΛΤ! της φώναζαν αλλά δεν γυρνούσε.
Εξοργισμένες σελίδες έλειπαν απ’ το βιβλίο
της ζωής της. Με κομμένη την ανάσα σκεφτόταν ολοένα
το γιασεμί που θα εύρισκε, το σπίτι που θα έβλεπε,
τον κήπο, τον φράχτη –
Και τη θαμμένη καρδιά
του πατέρα της

 The White Jasmine Branch, painting of ink and color on silk by Chinese artist Zhao Chang, early 12th century

Εύα Νεοκλέους -  ΟΜΟΛΟΓΙΑ

Τα βράδια που μονάχα
το λευκό του γιασεμιού
μας τραγουδούσε
με μύησες στις σιωπές σου
Και τις λάτρεψα.

Εύα Νεοκλέους, «Σημάδια για το δρόμο» (εκδόσεις Ακτίς, 2016)

Gerrit David Labots (1869-1959) - Jasmine

Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ -Γεια σας, τριαντάφυλλα και γιασεμιά
― Γεια σας, τριαντάφυλλα
και γιασεμιά!

― Στου βράχου φέρτε με
την κυκλαμιά.

― Πάει της καλύβας μου
το χελιδόνι.

― Tου κάμπου δώστε μου
την ανεμώνη.

― Πάει κι η λιογέννητη
καλοκαιριά.

― Kαλώς τα σύγνεφα
με το βοριά!

― Άι Γιώργης έφυγε,
τ’ Aπρίλη η χάρη…

― Δόξα στ’ αδέρφι του
στον καβαλάρη,

χινοπωριάτικος
με τ’ άλογό του,

περνά και είν’ έρωτας
το πρόσωπό του.

Kωστής Παλαμάς, Άπαντα, τόμος έβδομος, Mπίρης, χ.χ

Jasmine - Natalija Dauberga

Κ.Παλαμάς - Τα γιασεμιά

Τα γιασεμιά

Κι άλλη καμία
Δεν είναι ανθάδα
Όνειρο ασπράδα
Μάγια ευωδιά
Ξωθιές χαϊδεύουν
Ξωθιές λαγγεύουν
Ξωθιές παιδεύουν
Ξωθιές μαγεύουν
Βάστα καρδιά
Πάθος και λιώνει καημός και ζει
Κάτι μαζί
Φιλί και χιόνι
Τα γιασεμιά
Κι άλλη καμία
Δεν είναι ανθάδα
Τα γιασεμιά
λιποθυμιά
κι άλλη καμιά πλάση δεν είναι –μήτ’ εσύ κρίνε λιγόζωη
τόσο μεθύστρα ω πόσο»

PINK JASMINE - Sally Harrison

Κώστας Ουράνης – Ταξίδι στα Κύθηρα

Τ᾿ ὡραῖο καράβι ἕτοιμο στο χαρωπό λιμάνι,
γιορταστικά με γιασεμιά και ρόδα στολισμένο,
με τις παντιέρες του ἁλαφριές στην ἀνοιξιάτικη αὔρα
και τ᾿ Ὄνειρό μας στο χρυσό πηδάλιο καθισμένο

μᾶς πῆρε για τα Κύθηρα, τα θρυλικά, ὅπου μέσα
σε δέντρα και λούλουδα και γάργαρα νερά
ὑψώνεται ὁ μαρμάρινος ναός για τη λατρεία
τῆς Ἀφροδίτης - τοῦ ἔρωτα τη θριαμβική θεά.

Μα το ταξίδι ἦταν μακρύ κ᾿ ἡ χειμωνιά μᾶς βρῆκε!...
Οἱ φανταχτερές κι ἀνάλαφρες παντιέρες μουσκευτῆκαν,
τα χρώματα ξεβάψανε και τ᾿ ἄνθη ἐμαραθῆκαν

καί, κάπου ἀπό τούς ἄξενους τούς οὐρανούς, το πλοῖο
ἀπόμεινε ἀκυβέρνητο στο κῦμα τ᾿ ἀφρισμένο
με το φτωχό μας Ὄνειρο στην πρύμνη πεθαμένο

Jasmine Flowers is a painting by Jazeela Sherif

Λένα Παππά  - Αφιερωμένο

Ολονυχτίς παλεύω με το γιασεμί
μη με νικήσει και με πάρει στο λευκό βυθό
της μέθης του
και θυμηθώ την ευωδιά της τρυφερής σου θλίψης
πού ‘πινα μες στα μάτια σου τα ερωτικά
τα ερωτευμένα
μέσα στων είκοσι χρονώ τον κήπο
και παραλοΐσω

Jasmine by  Irina Sztukowski

Giovanni Pascoli - ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Κι ανοίγουν τα νυχτολούλουδα,
την ώρα που σκέφτομαι κείνους που αγαπώ.
Καταμεσής στα βιβούρνα ξεπετάγονται
οι πεταλούδες του λυκόφωτος.
Έχουν σιγήσει από ώρα οι φωνές,
μόνο ένα σπίτι εκεί ψιθυρίζει.
Κάτω από τις φτερούγες κοιμούνται οι φωλιές,
καθώς κάτω από τα βλέφαρα τα μάτια.
Από τους ανοιχτούς κάλυκες αναδίδεται
των κόκκινων φραουλών η ευωδία.
Φέγγει ένας λύχνος εκεί στην αίθουσα.
Το χορτάρι φυτρώνει πάνω από τους τάφους.
Γκρινιάζει η αργοπορημένη μέλισσα
βρίσκοντας πιασμένα τα κελιά στις κυψέλες.
Μες στο γαλάζιο αλώνι η Πούλια αλωνίζει
μαζί με τα κλωσσόπουλα που γίνηκαν αστέρια.
Σε όλη τη νύχτα απλώνεται
η ευωδιά που φέρνει ο άνεμος μαζί του.
Περνά το φως μέσʼαπʼ τη σκάλα̇
φεγγίζει στο πρώτο πάτωμα· και σβήνει.
Χαράζει̇ κλείνουν τα πέταλα
λιγάκι ζαρωμένα̇ βλασταίνει
στον μυστικό και υγρό τους κάλυκα
δεν ξέρω ποια καινούργια ευτυχία.

Giovanni Pascoli, απόδοση : Ευαγγελία Πολύμου

Confederate Jasmine  by Jimmie Trotter

Ο ΡΙΤΣΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΥΝΤΕΜΗ

Μοσκοβολάει η νύχτα γιασεμί κ’ ελπίδα
–είναι τα χνάρια
σου, Μενέλαε.
Μυρτούλα, ο πατερούλης με την πίκρα σου
φτιάχνει χιλιάδες μπουκετάκια γιασεμιά
χιλιάδες μπουκετάκια περασμένα στις πευκοβελόνες
της έγνοιας του.(απόσπασμα)


ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ -  Μονόχορδα

Πέταλο γιασεμιού,
σ’ ένα ποτήρι με νερό,
μακριά που με αρμενίζεις.

Summer Jasmine by Anne Cotterill

Γιώργος Σαραντάρης  - Με γιασεμιά θα ντύσω την ψυχή σου

Με γιασεμιά θα ντύσω την ψυχή σου
Κι όταν φύγει της άνοιξης ο πόνος
Αφού σε γδύσω
Η ψυχή σου θα μείνει μετέωρη
Το γιασεμί το ρόδο θα σκορπίσουν
Θα προλάβω την άνοιξη ν’ αρπάξω
Κι απάνω στην ψυχή σου να κοιτάξω
Που θα νογά τον κόσμο.

Dora laughing held the dog up childishly to smell the flowers by George Goodwin Kilburne, 1874

Γιώργος Σεφέρης

Είτε βραδιάζει 

είτε φέγγει, 

μένει λευκό 

το γιασεμί

Jasmine Painting by Anna Trigub 

  Γιάννης Τόλιας - Όταν θάρθεις

Όταν θάρθεις
θα σβήσω τα φώτα και τις ώρες
Να αφήσω μονάχα το μωβ
να φωτίζει τα μάτια σου
Θα σε κοιτάζω ασάλευτος
αιμορραγώντας γιασεμί και θέρος
Δε θα μιλάς
Θα γεμίζει το ποτήρι μας
το άρωμα μιας άρρωστης μνήμης
να πίνουμε ατελείωτα
στο μεγαλείο της σήψης
Όταν φύγεις
σε παρακαλώ
μη μου επιστρέψεις την όραση.

Wild jasmine by Linda Knotter

Μάτση Χατζηλαζάρου - Αντίστροφη Αφιέρωση

εσένα σ’ έχω Δεινόσαυρο από τους πιο εκπληκτικούς
εσένα σ’ έχω βότσαλο φρούτο απαλό που τ’ ωρίμασε η θάλασσα
σ’ ερωτεύω
σε ζηλεύω
σε γιασεμί
σε καλπασμό αλόγου μες στο δάσος το φθινόπωρο
με φοράω νέγρικο προσωπείο για να μας θέλεις εσύ
με κεντρίζεις μεταξένια άσπρο μου κουκούλι
με κοιτάζεις πολύ προσεκτικά
tu m’ abysses
tu m’ oasis
je te gougouch
je me tombeau bientôt
εσένα σ’ έχω δέκα ανθρώπους του Giacometti
σ’ έχω κόνδορα καθώς απλώνεσαι πάνω από τις Άνδεις
σ’ έχω θάλασσα γύρω τριγύρω από τα νησιά του Πάσχα
εσύ σπλάχνο μου πως με γεννάς
σε μίσχος
σε φόρμιγξ
με φλοισβίζεις
σε ζαργάνα α μ’ αρέσει
δυο κροταλίες όρθιοι στρίβουν και ξαναστρίβουν γλιστρώντας ο ένας γύρω
απ’ τον άλλο όταν σταματήσουν η περίπτυξή τους είναι το μονό-
γραμμά σου......
(απόσπασμα)

Night Blooming Jasmine in the Garden | Carlos Ramirez Art

«Της μιας δραχμής τα γιασεμιά»–ένα τραγούδι για τον πληγωμένο έρωτα του Αττίκ!

«Της μιας δραχμής τα γιασεμιά». Στις μέρες μας θα ήταν κάτι ανάλογο με την αγγελία «ό,τι πάρεις με ένα ευρώ». Έμεινε ,όμως στην ιστορία σαν ένα υπέροχο τραγούδι που κρύβει τον ερωτικό σπαραγμό του δημιουργού του, του Αττίκ για την εξωσυζυγική σχέση της τελευταίας του γυναίκας Σούρας, με κάποιον ονόματι Θόδωρο Άγγλο. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Ο Αττίκ έκανε περιοδείες σε μεγάλες πόλεις, της Ελλάδος και του εξωτερικού γνωρίζοντας την αποθέωση.Κάποτε,το 1917 ,λίγες μέρες πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση , βρέθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου έδωσε παραστάσεις σε θέατρα ,αλλά και μέσα στο τσαρικό παλάτι. Τότε γνωρίστηκε με τη Σούρα, μια πανέμορφη χορεύτρια, γεμάτη γοητεία, που τον εντυπωσίασε.

Ο Αττίκ την ερωτεύτηκε, και επειδή η κατάσταση στη Ρωσία ήταν εκρηκτική την πήρε μαζί του μετά από δική της παράκληση. Η εμπειρία του από τους δύο προηγούμενους γάμους του δεν ήταν ιδανική κι αν δεν φοβόταν για το μέλλον της Σούρας δεν θα την έφερνε στην Ελλάδα. Συζούσαν αστεφάνωτοι μέχρι το 1926, όταν ο Αττίκ αποφάσισε να την παντρευτεί επισήμως, με παπά και με κουμπάρο. Με τη Σούρα ο Αττίκ έζησε μέχρι το 1944, όταν ανακάλυψε ότι τον απατούσε.

Για τον Αττίκ η μεγάλη προτεραιότητα ήταν το θέατρο, τα τραγούδια του και το κοινό του, με αποτέλεσμα να παραμελεί την σύζυγο του. Κάποια μέρα την είδε με τα μάτια του να κάθεται με τον εραστή της σε κάποιο καφενεδάκι και φεύγοντας να ξεχνάνε το ματσάκι γιασεμιά, που προηγουμένως ο άντρας της είχε προσφέρει. Ο Αττίκ αφού έφυγαν, πλησίασε στο καφενεδάκι και από το τραπεζάκι μάζεψε τα γιασεμιά. Περίλυπος με όλα αυτά, το έκανε τραγούδι.

Το 1960, το τραγούδι «Της μιας δραχμής τα γιασεμιά» έγινε μουσική επένδυση και τίτλος της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας του Ανδρέα Λαμπρινού, με πρωταγωνιστές τον Ορέστη Μακρή και την Κατερίνα Βασιλάκου . Στην ταινία, το τραγούδι ερμηνεύουν ο Ορέστης Μακρής και η Τζένη Βάνου.

Στων ραντεβού την ερημιά

στα φτωχικά καφενεδάκια

της μιας δραχμής τα γιασεμιά

που μας πουλάνε τα παιδάκια,

μαθαίνουν τόσα μυστικά

που όταν χωρίζει κάθε ταίρι,

μένουν στον κόρφο βιαστικά

μην παραπέσουν ξαφνικά

σε κάποιου αδιάκριτου το χέρι

της μιας δραχμής τα γιασεμιά

λένε στα ξέγνοιαστα ζευγάρια

που απ΄τις αγάπες τους καμιά

ποτέ δεν ζει πολλά φεγγάρια.

Κι έχει μια μόνη ασχημιά,

ο έρως που όλους περιπαίζει

πως για μια νέα γνωριμιά

της μιας δραχμής τα γιασεμιά

ξεχνιούνται πάνω στο τραπέζι.

Ο Αττίκ είχε χρυσή καρδιά και μετά από λίγο συγχώρεσε τη Σούρα για την απιστία της.

https://www.timelink.gr/

Το τραγούδι 

Η ταινία - ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ

Χρονιά Παραγωγής:1960

Σκηνοθέτης:ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Είδος:ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ

Σενάριο:ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Σενάριο Αρχική Πηγή:ΑΤΤΙΚ " ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ " ( ΤΡΑΓΟΥΔΙ )

Δ/ντής Φωτογραφίας:ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΩΣΤΑΣ

Ηχολήπτης:ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

Μουσική Επιμέλεια:ΚΑΠΝΙΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Μουσική Σύνθεση:ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΚΛΕΩΝ 

Σύνοψη της υπόθεσης:

Ο Αλέξης (Ηλίας Σταματίου) και η Άννα-Μαρία (Κατερίνα Βασιλάκου) γνωρίζονται και ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, ύστερα από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο. Ο Αλέξης είναι πλούσιος και η Άννα-Μαρία σπουδάζει μουσική. Ο παππούς της (Ορέστης Μακρής), ξακουστός μαέστρος, παίζει πλέον μουσική σε ταβέρνες για να κερδίζει το ψωμί του. Ένα πιτσιρίκι (Βαγγέλης Ιωαννίδης), που πουλάει γιασεμιά, βοηθά το ζευγάρι να μείνει ενωμένο στις δύσκολες στιγμές. Ο μέθυσος και ταλαιπωρημένος παππούς δέχεται τον Αλέξη, παρά τους φόβους του ότι θα συμβεί στην εγγονή του αυτό που συνέβη και στην κόρη του, η οποία εξαπατήθηκε και εγκαταλείφθηκε από έναν πλούσιο άνδρα.

Ηθοποιοί:

ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΜΑΚΡΗΣ ΟΡΕΣΤΗΣ

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ ΗΛΙΑΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΦΗ

ΔΟΥΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

ΜΠΟΖΩΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΖΟΡΜΠΑ ΡΕΝΑ

ΠΑΓΩΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΛΕΟΝΤΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΑΛΛΙΩΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

ΠΑΡΣΑΚΙΔΗΣ Ε.

http://www.tainiothiki.gr/

 Tamil girl in silk dress & Jasmine flowers - Painting by S. Elayaraja (www.elayarajaartgallery.com

ΜΟΥΣΙΚΗ

Μυρίζει Ο Κόσμος Γιασεμί

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί
κι η γη αναστατωμένη
κι είναι το Σάββατο χλομό, πολύ χλομό
σαν κάτι που πεθαίνει

Κι ήρθες εσύ με τα παλιά
τα ρούχα τα τριμμένα
και με ρωτάς τι να ‘γινε
η αγάπη αυτή που είχα για σένα

Μυρίζει ο κόσμο γιασεμί
κι ο ουρανός λιβάνι
και λες πως ήρθε η στιγμή, πικρή στιγμή
ο κόσμος να πεθάνει

Γίναν τα μάτια σου βαθιά
και οι θάλασσες μεγάλες
μου πήραν όλες τις χαρές
κι όμως χαρές δεν φέραν άλλες

Mother adjusting Jasmine flower on her daughter's head -  by S. Elayaraja

Σαββίνα Γιαννάτου Γιασεμί μου 

Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου κ’ ήρθα να το κλαδέψω ωχ γιαβρί μου. Και νόμισε η μανά σου γιασεμί μου γιασεμί μου πως ήρθα να σε κλέψω ωχ γιαβρί μου. Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου μοσκοβολά τις στράτεςωχ γιαβρί μου. κι η μυρωδιά του η πολλή γιασεμί μουσκλαβώνει τους διαβάτες ωχ γιαβρί μου.

Artist Valery Limonov

Αλκοοόλ και γιασεμί – Αφροδίτη Μάνου

Μουσική - Στίχοι: Αφροδίτη Μανου Στίχοι Η νύχτα μεθυσμένη σαν κι εσένα καπνίζει ένα τσιγάρο γαλλικό. Τα φρένα μας απόψε είναι σπασμένα και το ταξίδι συγκλονιστικό. Το στόμα σου μυρίζει αλκοόλ και γιασεμί. Το βλέμμα σου τρικλίζει. Μη! Το σπίτι μυ γυρίζει θεούλη κι ουρανέ Το στρώμα φωσφορίζει. Ναι! Κοιμήθηκες χωρίς να μου τελειώσεις αυτή την ιστορία την τρελή για κείνο το σαξόφωνο με δόσεις και το ρουμπίνι το πορτοκαλί....

Saree And Jasmin Flowers by Brindha Naveen

Να μήν αφήνεις γιασεμί (Ψαραντώνης)

Aπο το άλμπουμ: Αντάρτες των βουνών, κομμάτι 4 Στον ψεύτη κόσμο ώστε να ζω (καλέ μου) θα σου παραπονούμαι Γιατί ποτέ σου δεν ρωτάς (καλέ μου) που βρίσκομαι και πού μαι να μην αφήνεις γιασεμί να κόβουνε τσ' αθούς σου χέρια που δε κατέχουνε και σπούνε τους βλαστούς σου

Fede Galizia, A glass compote with peaches, jasmine flowers, quinces, and a grasshopper

Ντροπαλό γιασεμί, Δ. Ζευγάς.

Κόκκινο ρόδο ντροπαλό γιασεμί
ήρθα κοντά σου, τόσο κοντά σου
και δεν έλεγες «μη»
Την ευωδιά σου την ακούν τα πουλιά
κι όλο τη λένε, αχ πώς τη λένε
στη φτωχή μου καρδιά
Σαν τον κλέφτη θα’ρθώ
σαν τον κλέφτη θα μπω
στη αγκαλιά σου μέσα να κοιμηθώ
Για τον κλέφτη, να δεις
για τον κλέφτη θα πεις
τέτοιαν αγάπη πουθενά δε θα βρεις
Κόκκινο ρόδο μην ανοίγεις πολύ
και δε γλιτώνεις, αχ δε γλιτώνεις
το κλεφτό μου φιλί
Τρεις νύχτες έχω τώρα να κοιμηθώ
μες στον μπαξέ σου, αχ στο μπαξέ σου
σαν τρελός τριγυρνώ

ΑΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

SPRING BOUQUET OF JASMINE by ILYA KONDRASHOV.

Επάνω στο ξερό χώμα της καρδιάς μου
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΕΓΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΞΕΡΟ ΧΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
Επάνω στο ξερό χώμα της καρδιάς μου
φύτρωσε ένας κάκτος.
Πέρασαν πάνω από είκοσι αιώνες
που ονειρεύομαι γιασεμί.
Τα μαλλιά μου μύρισαν γιασεμί,
η φωνή μου είχε πάρει κάτι
από το λεπτό άρωμά του.
Τα ρούχα μου μύρισαν γιασεμί,
η ζωή μου είχε πάρει κάτι
από το λεπτό άρωμά του.
Όμως ο κάκτος δεν είναι κακός,
μονάχα δεν το ξέρει και φοβάται.
Κοιτάζω τον κάκτο μελαγχολικά.
Πότε πέρασαν κιόλας τόσοι αιώνες;
Θα ζήσω άλλους τόσους
ακούγοντας τις ρίζες να προχωρούν
μέσα στο ξερό χώμα της καρδιάς μου.

 Sophie Anderson art 

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος

Μουσική: Μάριος Τόκας

Ένας κόσμος τραγούδια 

ένα δάσος "σ’ αγαπώ"

μες στα μάτια σου παίζουνε κρυφτό

Έχεις μπει στη ζωή μου

την καρδιά μου να πονάς

κι απ’ το γέλιο στο δάκρυ με γυρνάς.

Να σε πάρω δικιά μου με έναν έρωτα τρελό

φουρτουνιάζει κι απόψε το μυαλό

Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Τώρα τι να σου πω;

Φταίω, που σ’ αγαπώ

Τ’ άστρα χίλιοι καημοί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Ταξιδεύω μαζί σου κι ειν’ οι σκέψεις μου τρελλές, 

μα ταξίδι δεν κάναμε ποτές.

Να σε κάνω δικιά μου σε φωνάζω τις βραδιές, 

μα δεν ήρθες και σήμερα και χθες.

Είμαι μόνος κι απόψε μέσα σε όνειρα φωτιά, 

η αγκαλιά σου για μενα ξενητιά.

Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί 

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί..

Τώρα τι να σου πω;

Φταίω, που σ’ αγαπώ

Τ’ άστρα χίλιοι καημοί

κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

πηγές 
https://pyroessa-artemusica.blogspot.com/
http://annagelopoulou.blogspot.com/
https://itzikas.wordpress.com/
https://www.translatum.gr/
https://www.fractalart.gr/
https://stinkyprotithallassofiliti.blogspot.com/
https://mandragoras-magazine.gr/
https://whenpoetryspeaks.blog/
http://poetryfromcyprus.blogspot.com/
http://evaneocleous.blogspot.com/
http://www.greek-language.gr/
https://www.facebook.com/
http://www.poiein.gr/
http://monody-monody.blogspot.com/
http://aromasofias.blogspot.com/
https://el.wikisource.org/
https://cignialo.gr/
https://www.saatchiart.com/
https://www.artpal.com/ 
https://pixels.com/ 
https://www.artmajeur.com/ 
http://carlosramirezart.com/
https://gr.pinterest.com/
http://fiveminutehistory.com/

https://www.musicity.gr/