Οι Λιχάδες ή Λιχαδονήσια είναι συστάδα 7 μικρών νησίδων στα βορειοδυτικά της Εύβοιας μεταξύ του Μαλιακού και του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου. Βρίσκονται μεταξύ του οικισμού της Λιχάδας από την πλευρά της Εύβοιας,και των Καμένων Βούρλων από την πλευρά της Φθιώτιδας.Σήμερα αυτά τα νησάκια αποτελούν ιδανικό προορισμό για μονοήμερες θαλάσσιες εκδρομές και εξερευνήσεις και είναι σχεδόν πάντα γεμάτα με κόσμο που απολαμβάνει τα πεντακάθαρα νερά και το απίστευτης ομορφιάς τοπίο.
Info:Βικιπαίδεια,lifo gr.
--------------
Πρόσβαση από Καμμένα Βούρλα(μαρίνα)Φθιώτιδας καθημερινά:αναχώρηση 12.00,επιστροφή 6.00μμ.
Τιμή εισιτηρίου:12€ / άτομο με επιστροφή- 6€ / ανήλικοι
Από Κάβο Λιχάδας(Εύβοια):Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας (6972508181, 6979709346, 6977628080)
Τιμή εισιτηρίου:6€ / άτομο με επιστροφή- παιδιά κάτω των 10 χρόνων δωρεάν.
Λουτρά Αιδηψού-Κάβος 32χλμ.
Αθήνα-Καμμένα Βούρλα 175 χλμ.
--------------
Με καταγωγή από Εύβοια και Φθιώτιδα(κοίτα σύμπτωση)τα Λιχαδονήσια θα ήταν ίσως ο ιδανικός μου προορισμός! 
:)Ωστόσο μέχρι πριν λίγα χρόνια αγνοούσα την ύπαρξή τους,όπως και πολλοί από εσάς υποθέτω...Τουριστικοί οδηγοί και βίντεο από την περιοχή τα αποκαλούν "Μικρές Σεϋχέλλες"ή και "Ελληνικές Μπαχάμες", ας μου επιτραπεί να θεωρήσω "ακραίους"τους χαρακτηρισμούς!
:)Ωστόσο μέχρι πριν λίγα χρόνια αγνοούσα την ύπαρξή τους,όπως και πολλοί από εσάς υποθέτω...Τουριστικοί οδηγοί και βίντεο από την περιοχή τα αποκαλούν "Μικρές Σεϋχέλλες"ή και "Ελληνικές Μπαχάμες", ας μου επιτραπεί να θεωρήσω "ακραίους"τους χαρακτηρισμούς!
Ναι,πρόκειται για μια πανέμορφη περιοχή,ναι,προσφέρεται για μονοήμερες αποδράσεις,ψάρεμα,χαλάρωση αλλά...Αν δεν πας με πρακτορείο(όπου ανάλογα με το πρόγραμμα ο χρόνος παραμονής κυμαίνεται από 1-3 ώρες)οι 6 ώρες είναι πολλές,πάρα πολλές...η θάλασσα πολύ ρηχή κι από ένα σημείο και μετά επικίνδυνη καθώς περνούν πλοιάρια και σκάφη...Εκτός από την καντίνα και τις ξαπλώστρες(η απόσταση από τον μικρό μώλο είναι αρκετή)δεν υπάρχει τίποτε.Επιπλέον,μια καταρρακτώδης βροχή που δεν έλεγε να σταματήσει,δημιούργησε πολλά προβλήματα καθώς δεν υπάρχει ούτε ένα μικρό υπόστεγο για προστασία ή παραμονή...Πλήθος επισκεπτών,όλοι όρθιοι να περιμένουν τα πλοιάρια διότι εκτός από την οργανωμένη πλευρά δεν μπορείς πουθενά αλλού να ακουμπήσεις!
-------------
Από τις δυο διαδρομές,θεωρώ πιο σύντομη και ξεκούραστη αυτήν της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας,αν όμως έχετε χρόνο και διάθεση,η παραλιακή διαδρομή Λουτρά Αιδηψού-Άγιος Νικόλαος-Γιάλτρα-Γρεγολίμανο-Άγιος Γεώργιος,Λιχάδα,Κάβος-Βασιλίνα(παρά τις στροφές που θα συναντήσετε)είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα και απολαυστική!
Aφήνοντας πίσω μας τα Καμμενα Βούρλα...Το δεκαπεντάλεπτο ταξιδάκι περιλαμβάνει πλήρη ξενάγηση,γνωριμία με το ναυάγιο(όταν ο καιρός το επιτρέπει-εμείς δε σταθήκαμε τυχεροί)καθώς και χαρούμενα δελφίνια που θα δούμε συχνά στο Β.Ευβοϊκό ακόμη και πολύ κοντά στην παραλία!
Με λίγα σύννεφα στην αρχή και αρκετή ηλιοφάνεια...κανείς δεν περίμενε την απότομη αλλαγή του καιρού,βροχή και δυνατός αέρας...Δεν το ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα και φυσικά με το ζόρι πρόλαβα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες...
Σύμφωνα με τη μυθολογία η σύζυγος του Ηρακλή η Διηάνειρα, νομίζοντας ότι είναι απατημένη,του έστειλε με τον Λίχα έναν δηλητηριασμένο χιτώνα.Τη στιγμή που ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα και άρχισε να υποφέρει από τους πόνους άρπαξε τον υπηρέτη και τον εκσφενδόνισε προς την θάλασσα.Τα μέλη του έπεσαν γύρω από το ακρωτήρι Κήναιο,όπου ο Ποσειδώνας τα μεταμόρφωσε σε μικρά νησάκια,γνωστά σήμερα ως Λιχαδονήσια.
Αυτά όμως,σύμφωνα πάντα με τον μύθο.Στην πραγματικότητα οι νησίδες είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας και ένα μεγάλο τμήμα τους βυθίστηκε από σεισμό που έγινε το 426 π.Χ.
Το νησάκι Μονολιά είναι μακρόστενο και έχει ένα μικρό όρμο που χρησιμεύει ως φυσικό λιμάνι.Η πρόσβαση γίνεται με τα καραβάκια "Λιχαδονήσια Ι" και "Λιχαδονήσια ΙΙ"που καθημερινά πραγματοποιούν δρομολόγια από τα Καμένα Βούρλα.Όσοι έχουν δικό τους σκάφος μπορούν να προσεγγίσουν το νησί και από την απέναντι πλευρά του Μαλιακού όπου βρίσκονται τα παραθαλάσσια χωριά Ράχες,Αχλάδι και Καραβόμυλος ή ακόμη και από την Εύβοια.
Τα νησιά κατοικούνταν στο παρελθόν.Στο νότιο τμήμα της Μανόλιας διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού.Ο πληθυσμός των νησιών έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός σχεδόν εγκαταλείφθηκε...
Η μεγαλύτερη νησίδα των Λιχάδων είναι η Μονολιά που είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος και η επόμενη μεγαλύτερη είναι η Μεγάλη Στρογγυλή,η νοτιότερη του συμπλέγματος.Ανάμεσά τους υπάρχουν άλλες μικρότερες νησίδες όπως η Μικρή Στρογγυλή,το Στενό, η Βαγιά,ο Βοριάς,το Λιμάνι καθώς και άλλοι μικροί σκόπελοι και μύρμηκες,που λέγονται Ποντικονήσια...
Για τα απαραίτητα,υπάρχει εδώ και χρόνια η καντίνα του νησιού...Εκτός από καφέ(εδώ μη ζητήσετε φρέντο γιατί ο φραπέ είναι ο μόνος κρύος καφές που σερβίρεται), νερό,παγωμένες μπύρες και αναψυκτικά,πίσω από την καντίνα υπάρχουν μονίμως αναμμένα κάρβουνα.Το must είναι τα σουβλάκια και το ψητό καλαμάρι το οποίο είναι τραγανό και συνοδεύεται με όσα ούζα αντέχετε. Σαγανάκι,χταπόδι και ενίοτε σαρδέλες βρίσκονται επίσης στο μενού και οι δίσκοι πηγαινοέρχονται από την παραλία στο μπαρ όλη μέρα.
Η παραλία και τα νερά στα Λιχαδονήσια είναι ίσως από τα ομορφότερα στην περιοχή.Χρυσή άμμος και γαλαζοπράσινες αποχρώσεις συνθέτουν το τοπίο του πανέμορφου σημείου που θα απολαύσετε το μπάνιο σας.Τα νερά είναι σχετικά ζεστά(ενδεχομένως και από τα θαλάσσια ρεύματα που μεταφέρουν ιαματικά νερά από Καμμένα Βούρλα και Λουτρά Αιδηψού)και ρηχά για αρκετά μέτρα από την ακτή. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά θα πρέπει να είστε εκεί σχετικά νωρίς ώστε να πιάσετε μια καλή θέση μιας και η παραλία είναι μικρή και οι επισκέπτες, ειδικά το Σαββατοκύριακο,είναι πολλοί.
Τα Λιχαδονήσια εντάχθηκαν για πρώτη φορά στο δήμο Λιχαδείων το 1836.Το Νοέμβριο του 1840 ύστερα από την κατάργηση του δήμου Λιχαδείων υπάχθηκαν στο δήμο Αιδηψίων μέχρι και το 1912 όπου και υπάχθηκαν στην κοινότητα Λιχάδας έως και το 2010 χωρίς μεταβολές. Το Δεκέμβριο του 1920 τα Λιχαδονήσια αναγνωρίστηκαν μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 όπου καταργήθηκαν και αναγνωρίστηκαν ως Στρογγύλη και Μονολιά.Με την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης το 2011 εντάχθηκαν στον νέο διευρυμένο Δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού.
Και μια μικρή γεύση από Καμμένα Βούρλα...
Η αρχική ονομασία των σημερινών Καμμένων Βούρλων ήταν «Παλιοχώρι», αλλά κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας σε μια τουρκική επιδρομή, οι κάτοικοι, σύμφωνα με μια παράδοση αναζήτησαν καταφύγιο σωτηρίας μέσα στα βούρλα. Όταν πέρασε ο κίνδυνος, έγινε πολύς λόγος για τη σωτηρία τους και πάνω στη συζήτηση κάποιος είπε τη φράση «ας είναι καλά τα καημένα τα βούρλα». Πρώτη επίσημη ονομασία ως «Καϋμένα Βούρλα» έχουμε στο βασιλικό διάταγμα του Γεωργίου Α` στις 29 Αυγούστου 1912 περί αναγνωρίσεως των Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Φθιώτιδος...
Τα Καμμένα Βούρλα είναι παραθαλάσσια κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας. Βρίσκονται στα ΒΔ παράλια του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου, ενώ ακριβώς πίσω από την πόλη υψώνονται οι απότομες πλαγιές του όρους Κνημίς.Η ευνοϊκή θέση που είχαν τα Καμμένα Βούρλα κοντά στην Αθήνα,καθώς και ο συνδυασμός θάλασσας και δασωμένου βουνού μετέτρεψαν την περιοχή σε αξιόλογο θέρετρο, κυρίως κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970.Σήμερα εξακολουθούν να αποτελούν σημαντική τουριστική λουτρόπολη,προσελκύοντας κυρίως επισκέπτες από κοντινές περιοχές,ειδικότερα για τις θεραπευτικές πηγές της.Οι ιαματικές πηγές των Καμένων Βούρλων έγιναν γνωστές περί το 1926,στο μεσοπόλεμο όταν ο χημικός Μιχαήλ Περτέσης ανακάλυψε ότι η περιεκτικότητα αυτών σε ραδόνιο είναι μοναδική και ανώτερη αντίστοιχων ευρωπαϊκών πηγών προσδιορίζοντας έτσι την μεγάλη ευεργετικότητά τους στον άνθρωπο. Έτσι στη δεκαετία του 1930, περίπου δέκα χρόνια μετά, άρχισε η αξιοποίησή τους και στη πόλη να χτίζονται τα πρώτα σύγχρονα ξενοδοχεία. Μεταπολεμικά τα Καμμένα Βούρλα απέκτησαν πολύ μεγάλη φήμη προσελκύοντας προσωπικότητες απ΄ όλο τον κόσμο...
Λίγο πριν τη μαρίνα απ'όπου αναχωρούν τα πλοιάρια και στο βάθος το κέντρο της παραλιακής κωμόπολης.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου