ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΖΟΥ " ΑΤΙΤΛΟ "

Πόσες φορές θα βάλεις τον εαυτό σου απέναντι
θα βγεις θα τον κοιτάξεις
θα έχεις νίκες όταν βγαίνεις
και ήττες όταν εισχωρείς στα εντόσθια σου

θα λες δεν σε θέλησα επίγειε θάνατε
πέρασες το κατώφλι και θέρισες
και μαύρο από τις ουράνιες καταδίκες σου απλώθηκε
στην πύλη του ονείρου.

Μάχες πολλές, πύρρειος η νίκη
με ντύμα ρούχα από βαμβάκι
ξυπόλητος, με ακίδες στο σαθρό πάτωμα
ο λαβωμένος ονειρεύεται με το χέρι στην καρδιά

Και ο αγώνας σαν γέροντας στον ρόγχο του
κάθε πρωί σηκωμένος κατάκοπος
και μετά ηττημένος στις ρίζες
το δέντρο ανασαίνει όταν και ο φλοιός είναι ζωντανός

Και έβαλες τον εαυτό σου απέναντι αλήθεια γιατί?
τις μαριονέτες τις κρατούν οι έχοντες τα σχοινιά
ο κάβος κρατά τα πλοία, στην δέστρα .

Γεννήθηκες σε μια επίπονη γέννα
άραγε είχαν φως τα μάτια σου?

ι.λ σαν σήμερα..

Η φωτογραφία είναι από :https://gr.pinterest.com/