ΤΑΣΟΣ Σ. ΜΑΝΤΖΙΟΣ - ME MIAN EYΛΑΒΕΙΑ ΤΡΕΜΑΜΕΝΗ

Helen Allingham - Baking Bread

Σαν να΄τανε Χριστούγεννα και Πασχαλιά μαζί, σαν να΄τανε της Παναγίας το πανηγύρι, κάθε που η μάνα,άνοιγε τον πυρωμένο φούρνο -έναν παλιό χωριάτικο ξυλόφουρνο, ρημάδι πια!... Κι έτσι μαυροντυμένη, από τα πένθη τα πολλά, έμοιαζε,ιέρεια του ψωμιού καθώς το έβγαζε αχνιστό και γέμιζε μοσχοβολιά,το σπίτι και τα χρόνια μας!... Πάντα,το σταύρωνε η μάνα το ψωμί, με μιαν ευλάβεια,τρεμάμενη και πάντα, έβγαζε μιαν άκρη, για τον πατέρα, που έτρωγε πικρό ψωμί στην ξενιτιά!... Κι ήμασταν,στόματα ανυπόμονα και λαίμαργα εμείς, αφού,μπροστά στην πείνα μας, μονάχα φτώχεια,ήτανε μεγαλύτερη!... Αυτά τα τρία,έλεγε,είνα τα ριζιμιά... Μονάχα αυτά,χρειάζεται,για να ευτυχήσει ο άνθρωπος, υγεία,ψωμί κι αγάπη... Και όταν μας συμβούλευε, όπως το φρέσκο το ψωμί,μας έλεγε, έτσι μες στην ζωή σας να πορεύεστε!... Σαν και την κόρα του,σκληρή, πάντα,να έχετε την θέληση και σαν την ψίχα του, ζεστή και μαλακή, έτσι,να΄ναι η καρδιά σας!... Τάσος Σ. Μάντζιος