photo: Philip Mckay |
Αλαλούμ
στα πορτοπαράθυρα της μελαγχολίας,
στις ιδρωμένες σκέψεις του καλοκαιριού,
στις βουκαμβίλιες που αναίτια ξεράθηκαν,
στις εμπειρίες που δεν πρόφτασαν το λεωφορείο των παρά πέντε
στα κρησφύγετα του μυαλού που κρύβονταν ληστές πόθοι
στις στιγμές που έγιναν θύματα πλειστηριασμών
αλαλούμ
στην υγιεινή διατροφή που τάιζε αποστειρωμένα όνειρα
στα σώματα που χόρτασαν με δίαιτες ψαγμένες
στους φωσφορίζοντες τίτλους της μαρκίζας
ενός θεάτρου χωρίς καθίσματα
στους ταξιθέτες που έμειναν άνεργοι
στη πτώχευση που φορούσε μαύρα
αλαλούμ
στις δωρεάν παραστάσεις μόνο για ορθίους
στα μπλοκαρισμένα φρένα των λόγων
στα παρουσιολόγια
των αξιώσεων που θάφτηκαν
σε χώματα κεκοιμημένων επιθυμιών,
στην αποστήθιση των "χαικού" που ουδέποτε γράφτηκαν
αλαλούμ
στους σπασμένους κώδικες της ψυχής της Αντιγόνης
στις διεκδικήσεις της Ηλέκτρας
στους ξεπεσμένους ερωτισμούς τής Φαίδρας
στην ελεύθερη βούληση που μάχεται το αδιέξοδο με φόβο
στους πολέμους που κάρφωσαν την ελευθερία της ύπαρξης
σε χειροποίητους σταυρούς
Αλαλούμ
στις ψυχές των ολετήρων
που με βάσκανο οφθαλμό
εξαφάνισαν
την ύπαρξη των εύθραυστων υλικών
με τα οποία κάποιοι αιθεροβάμονες
συναρμολογούσαν τον ουρανό τους.
Πέρσα Ζηκάκη
"μιας στιγμής και μιας αιωνιότητας κραδασμοί"
από ανέκδοτη συλλογή
"μιας στιγμής και μιας αιωνιότητας κραδασμοί"
από ανέκδοτη συλλογή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου