ΤΑΣΟΣ Σ. ΜΑΝΤΖΙΟΣ - ΣΕΜΝΕΣ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΕΣ

Κάνε τους δρόμους μας,ορθάνοιχτους και άσπρα, τα πανιά των γυρισμών μας... Το φως σου,το ιλαρό και το ανέσπερο, στείλε,τα βήματά μας να φωτίζει... Ανιδιοτελείς να είναι οι μέρες μας κι ανυστερόβουλες οι νύχτες... Τα λόγια να΄ναι και οι πράξεις μας, σεμνές συνισταμένες... Να΄χουμε,κάνε,το χαμόγελο στα χείλη και στα μάτια... Στείλε μας τη λιακάδα σου!... Μα,αν δεν είναι μπορετό κι αν είναι να΄ρθουν σύννεφα, δείξε το μέγα σου έλεος, με την στοργή σου,σκέπασέ μας... Κάνε,μικρά να είναι σύννεφα... Μικρά να είναι κάνε, για ψιχάλισμα!... Κι όταν το τέλος,θε να΄ρθεί, δώσε,να΄χει καθένας μας, αυτό,που πλήρης ημερών, ευχήθηκε για τέλος του... Κι αξίωσέ μας, να μείνουν,περισσότερα ποιήματα, απ΄όσα,πίσω μας θ΄αφήσουμε απορρίματα!... Τάσος Σ. Μάντζιος