Carpe " Δάκρυα.... "

 

Δάκρυα που γλύφουν το πρόσωπο
αφήνοντας την αλμύρα τους
από κάποιες άλλες αλλοτινές ανήλιαγες στιγμές.
Ανεξήγητο ρίγος διατρέχει το σώμα μου και την ψυχή μου
για τη ζωή που πέρασα,
ζωή σαν αγριολούλουδο
σε μια σχισμή κάποιου απότομου βράχου
που ανδρώθηκε με δάκρυα χαράς και λύπης.
Δάκρυα που γλυστρούν και απολαμβάνω τη ροή τους
δάκρυα συναισθημάτων που ξαναζούν
βγαίνοντας από την καταπακτή του νου,
δάκρυα που καθρεφτίζονται σε μάτια που σιώπησαν
και περιμένουν κάποιο ανεπαίσθητο άγγιγμα.
Δάκρυα που ανταμώνουν
και γίνονται μέρες που αντανακλούν ζωή
τρυπούν γλυκά τη θλίψη
διεισδύουν σε όνειρα ανύπαρκτα .
Δάκρυα που πρόσφεραν μια χούφτα ζωή
στα τόσα αγριολούλουδα
που ψάχνουν έστω και μια στάλα ήλιο
στους ανεμοδαρμένους και απότομους βράχους
χρόνια τώρα γδαρμένα και ατέλειωτα.
Carpe