Anita Burnaz art
Πόσες φορέςΠόσους έρωτες αφήσαμε μισοτελειωμένους
δίχως να καταλάβουμε ποτέ τι συνέβη.
Κι αυτή η αναζήτηση πόσο αόριστη έως ανύπαρκτη υπήρξε
κι ακόμα επιμένει να ξεγελά την σκέψη μας.
Για ένα ανύπαρκτο όνειρο που πάντα πλησιάζαμε
αλλά ποτέ δεν φτάναμε.
Κι αυτό, να τριγυρίζει πάντα δίπλα μας έτσι που να
νομίζεις πως το αγγίζεις.
Αλλά πάντα με μια απορία και ένα δισταγμό το διώχναμε
γιατί δεν έπρεπε.
Τώρα οι σκέψεις απομακρύνθηκαν και τα κουρασμένα όνειρα
νοσταλγικά μας γνέφουν σαν αλλοιωμένες αναμνήσεις
όπως βολεύουν τον καθένα.
Anita Burnaz art |
Το όνειρο
Τώρα το όνειρο άλλαξε θέμα.
Δεν είναι η εικόνα της, ή το πολύχρωμο δειλινό
ούτε το ανεξήγητο ρίγος από την ηδονή ενός αναπάντεχου αγγίγματος.
Τώρα είναι η επιβίωση μέσα στον τσιμεντένιο παραλογισμό
και στην ασύδοτη υποκρισία που μεγάλωσε μαζί μας.
Anita Burnaz art |
Διατηρητέα ανάμνηση
Κρίθηκεδιατηρητέα η ανάμνηση σου
ύστερα από τις πολύχρονες προσπάθειες
της λήθης να ξεχαστεί.
Τώρα μπορώ την απολαμβάνω
χωρίς φόβο να χάσει τα όμορφα χρώματα της,
περιφραγμένη και απροσπέλαστη.
Anita Burnaz art |
οι φωτογραφίες που θα ήθελα να αγγίξω,
σπάνια βρίσκονται στα χέρια μου.
Συνήθως είναι κλεισμένες στο λεύκωμα του συμβιβασμού τους.
Έτσι με προφανή αυθάδεια περιπλέκομαι σε άγραφα όνειρα.
Anita Burnaz art |
Φεύγοντας και εγώ την ώρα της παγωμένης στιγμής,
ίσως σας πω τι έφταιξε, που έμοιαζαν οι νύχτες μου σαν
να ήταν ξεχασμένες σε ένα μικρό κουτί γεμάτο αναπάντητους
διαλόγους και αγίνωτες εικόνες από μια ξεχασμένη ταινία
που πρωταγωνιστούσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου