ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ " Γλάροι "

πηγή φωτογραφίας 

Ανάμεσα στα κατάρτια,
τα γκρι φτερά παίζουν με τον άνεμο
και τα κόκκινα ράμφη πίνουν το ταξίδι .

Το κύμα λευκό, μια κατάδυση ως το μπαλκόνι του Αιγαίου.
Η άμμος, αγκαλιά με τον ήλιο, καυτό φιλί.

Τα μάτια αντικριστά, ένα ανεπαίσθητο λίκνισμα
στα λαγόνια του φεγγαριού,
αμυδρή υπόσχεση, … και νεύμα.

Ένα σύννεφο από γλάρους διαγκωνίζονται
να διεγείρουν τις αισθήσεις στην απάνεμη οροφή της γης.

Τόσες ώρες χαμένες, για ένα λυπημένο τραγούδι
στα δίχτυα των ψαράδων.

Τόσα χρόνια καρτερία, για έναν μαΐστρο στην καρδιά
μιας προαποφασισμένης φυγής.

Τόσα δάκρυα παιδιών λησμονημένα ,για τις σχισμένες σελίδες,
για ένα ποίημα που έμεινε χωρίς τον τελευταίο στίχο,
για τις βουλές του Θεού που δε μίλησε ακόμα.
Πνευματικά δικαιώματα Κώστας Βασιλάκος

Το ποίημα μεταφράστηκε στα Γαλλικά από την εκπαιδευτικό , μεταφράστρια , ερευνήτρια κυρία Παρασκευή Μόλαρη και αναρτήθηκε την 24/07/2017 στο αξιολογότατο ηλεκτρονικό περιοδικό ΓΡΑΦΕΙΝ των κκ Κωνσταντίνου Μπούρα και Χρήστου Ναούμ.