ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΡΑΓΟΥΝΗ - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΑΓΚΑΘΙΑ

Μοναχικά αγκάθια
μου χάιδεψαν το δέρμα
και το τρύπησαν.
Με εκτεταμένα χέρια
στολισμένα προσδοκίες
γύρεψαν να με αγκαλιάσουν
και αισθάνθηκα τον πόνο.

ΣΚΙΕΣ

Οι φύλακες της μνήμης
περιπλανήθηκαν στον κήπο
των χαμένων χρόνων
σαν σκιές
αναζητώντας το οικείο φως
αυτών που είχαν σκοτώσει
χωρίς καμιά ντροπή
χωρίς καμία τύψη.

ΔΕΙΛΙΝΟ

Χορεύοντας σε σύγχυση
στους παλμούς του σπασμένου φωτός
οι σκιές του δειλινού προετοιμάζονται
να ξεκινήσουν το τραγούδι τους…
Μα η θλίψη ήρθε να τις συναντήσει
προτού αρχίσουν να το τραγουδούν.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

Όταν ο ουρανός οπισθοχώρησε
και τα μάτια επιβεβαίωσαν το διαλυμένο φως,
όταν το έσχατο καταφύγιο έγινε
δυσβάσταχτο φορτίο,
σκοτάδι ακολούθησε και έπαψα να περιμένω
από τους τυφλούς αγγέλους να μεσολαβήσουν.

ΣΙΩΠΗΛΗ ΒΑΡΚΑ

Μοναχική σκιά
η μακρά διαμάχη με τον χρόνο
περιστασιακή ομοιοκαταληξία
οι λύπες και οι θλίψεις
και η σιωπηλή βάρκα αναχωρεί
σε αναζήτηση ενός καλοκαιριού
που ήταν πάντα εκεί…

Artworks by Nicoletta Ceccoli