ΣΕΛΑΝΑ ΓΡΑΙΚΑ "φόβος της Αγίας Μάνας."

Αγιογραφία της Β. Βασιλείου, με χρυσό ανάγλυφο στεφάνι, σε παλιό ξύλο. 1985.

Ανάσα Μου 

θεόσταλτη, 

φύσημα θε'ι'κό 

στο στόμα, 

από πιο Άγγελο 

να έπεσα και

 παρέλησα σ' αυτό

 το σώμα; 

Στερήθηκα 

τα μάτια Σου,

 τ'απαλό Σου χέρι

 παράδεισο ζούσα,

 μα μ'έκανες να 

γεννηθώ αστέρι.

 Το πρώτο Μου

 το 

κλάμμα,

 απ την κοιλιά της 

Μάνας,

 για Σένα φυλαγμένο, 

δικό Σου θάμα-Λες! 

στα δάκρυα μιας Άννας.

 .................................................... 

Πόσο θα 

πορευθώ,

 πάνω στον Στεναγμό Μου,

 πότε να παλέψω, 

για Τον Μονάκριβο Μου;

 Στο ξύλο Σου,

 χαροκαμένη 

στέκω 

πονάς-Το βλέπω! 

μα ειμ' από

 αγγελική γενιά 

κι αντέχω.

 Σ' έχασα

 -η Μάνα Το Παιδί Της- 

μα θα σε ξαναειδώ,

 σε μάτια των παιδιών 

και στο ξημέρωμα,

 Μιας Τρίτης.