ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ - ΤΟ ΝΙΚΗΤΗΡΙΟ ΠΟΙΗΜΑ

   Το "ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ" που διοργάνωσε το Μπλογκ   http://princess-airis.blogspot.gr/2013/12/6.html  ολοκληρώθηκε ! Υπήρξαν συνολικά 24 συμμετοχές και ψήφισαν 42 άτομα. Εδώ αναδημοσιεύουμε το νικητήριο ποίημα το οποίο έλαβε συνολικά 32 βαθμούς. Το ποίημα το έγραψε η Ελλη που έχει το Μπλογκ http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/. Πολλά συγχαρητήρια στην Αριστέα για την άψογη διοργάνωση του Συμποσίου και επίσης πολλά συγχαρητήρια και στην Ελλη που κέρδισε την πρωτιά ανάμεσα σε πολύ δυνατές συμμετοχές!!! 

Ερωτικό

Στο παράθυρο η βροχή που πέφτει

με προσπερνά.

Μέσα εγώ, έξω εκείνη.

Δυο κόσμοι.

Αντίκρυ.

Και χώρια.

Αιώνιες σταγόνες τα δάκρυα ποτίζουν το νου μου

και με στοιχειώνουν.

Κρυστάλλινες μαχαιριές στην κάθε σκέψη.

(Φοβάμαι να σκεφτώ).

Ραγάδες στο τζάμι, στις φλέβες μου κυλάει η σιωπή.

Τα λόγια μου έγιναν μικρά πουλιά και ύστερα

(τα λόγια μου ξενιτεύτηκαν)

Φύγαν μακριά μου

(για να μη σπάσω τα φτερά τους, γι΄αυτό με εγκατέλειψαν).

Κουράστηκα να παλεύω τους δαίμονες που κάνανε κατάληψη

στην ψυχή μου.

(Δαίμονες)

Φύγετε… μείνετε… Φύγετε… Μείνετε…

(πού είσαι; Έλα να τους πολεμήσουμε μαζί, όπως πρώτα)

Μάτια κόκκινα, σκοτεινιασμένη η μορφή τους, το χαμόγελο του τίποτα

Κι εγώ στον ιστό της αράχνης.

(κρέμομαι πάνω από το δικό μας μονοπάτι,

Εκεί όπου αργοσβήνουν τα πατήματά σου).

Φύγετε… μείνετε… φύγετε… μείνετε…

Τους μοιάζω και μου μοιάζουν.

Από τότε που έφυγες,

Όλα τους μοιάζουν.

Κάποτε ακολουθούσα ένα αστέρι κι εγώ.

Όπως όλος ο κόσμος,

όπως εσύ.

Το δικό μου αστέρι,

πάνω από τη δική μου Βηθλεέμ.

Το βρήκα να ονειροβατεί

μέσα στα μάτια σου.

(τι γύρευε αλήθεια στη ματιά σου το αστέρι μου;)

Τυφλωμένο από την ίδια σου τη λάμψη, είχε εγκλωβιστεί.

Από τη γοητεία της Εύας.

Καλύτερα να μου έδινες το μήλο,

Παρά που μου έδωσες πίσω το αστέρι μου

(πόσο γλυκά φώλιαζε μέσα στα μάτια σου…)

Έγινα έρμαιο της μαγείας σου κι εγώ

(άμυνες χρόνων σωριάστηκαν βουβά πάνω στα γόνατά σου -

Πότε;

Σσσς… Δεν ξέρω να απαντήσω, μη με ρωτάς).

Όλα για χάρη σου.

Κι εσύ για σένα. Πάντα για σένα.

(Θέλω να γυρίσεις)

Κι εγώ έχω μάχη να δώσω πάλι απόψε.

Και οι εξηγήσεις της ίδιας της Έλλης!

Το ποίημά μου στην πραγματικότητα είναι δύο ποιήματα: οι παρενθέσεις υποδηλώνουν τις βαθύτερες σκέψεις του ήρωα, αλλά αποτελούν και ένα ποίημα από μόνες τους. Ένα ποίημα μέσα στο ποίημα, με το ίδιο θέμα και νόημα. Και είναι αυτό: 

Φοβάμαι να σκεφτώ.

Τα λόγια μου ξενιτεύτηκαν

για να μη σπάσω τα φτερά τους, γι΄αυτό με εγκατέλειψαν.

Δαίμονες.

Πού είσαι; Έλα να τους πολεμήσουμε μαζί, όπως πρώτα.

Κρέμομαι πάνω από το δικό μας μονοπάτι,

εκεί όπου αργοσβήνουν τα πατήματά σου.

Τι γύρευε αλήθεια στη ματιά σου το αστέρι μου;

Πόσο γλυκά φώλιαζε μέσα στα μάτια σου…

Άμυνες χρόνων σωριάστηκαν βουβά πάνω στα γόνατά σου -

Πότε;

Σσσς… Δεν ξέρω να απαντήσω, μη με ρωτάς.

Θέλω να γυρίσεις.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 

http://princess-airis.blogspot.gr/2013/12/blog-post_13.html