Γωνίες συγκλίνουσες ετερόχρονα στο ίδιο νεκρό
σημείο απουσίας
- Πώς θα ΄θελα να μην προπορεύομαι στην πρόβλεψη
- Πόσο επώδυνο να ακολουθώ τη διαπίστωση
Υαλοπίνακας διάφανος καλός αγωγός απαστράπτουσας ψυχρότητας
ξενίζει μονόπλευρα σταγόνες ανάγλυφες θαμπωμένων σχεδίων
- Δε μιλάμε για δάκρυα
- Ποιο το «έξω» και ποιο το «μέσα» της βροχής στη νεφελώδη επικράτεια της θλίψης
Κάποιος αόρατος στάσιμα βιώνει τη θέαση της απόκλισης
σε διέγερση τραγική ενσυναίσθησης
Άλλος τυλιγμένος τη μόνωση επεξεργασμένης φυσικότητας
παραλλάσσεται
τη χλωμή ανταύγεια φώτων εν σειρά καρφωμένων
σε θύρες αμπαρωμένες σκοτεινές και δεσπόζει
με το μαύρο της σκέπης του καρφώνοντας
των βημάτων το βάρος του στη ροή της κατεύθυνσης
διογκώνοντας την παρουσία του στο μυστηριώδη
μαγνητισμό των κυμάτων του επίκεντρου
Παγώνει η εικόνα την κίνηση διαστέλλοντας ταυτόχρονα
της έλξης τη δύναμη και της απόστασης το διάστημα
καταργώντας τύπους αρχαίους φυσικής ανατρέποντας γεωμετρίας
κανόνες σε λεωφόρων ποτάμια και σε κυβόλιθων κοίτες
ενώ στο βάθος βουλιάζουν σε γέφυρες καταχνιάς ναρκωμένης
Νύχτες Λευκές αλλοτινών πονημάτων.
α. ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου