Σηκώνει άγκυρα η ψυχή,
ιδανικός ο καπετάνιος στο σκαρί.
Κόντρα στον άνεμο η σκέψη ανοίγει τα πανιά,
σαλπάρει στου όνειρου την αγκαλιά.
Χωρίς πυξίδα, ταξίδι στ’άπειρο τολμάει,
φεύγει και για ψηλά φτεροκοπάει.
Στων αστεριών τη γειτονιά,
στου φεγγαριού τη λάμψη,
γιορτή ετοιμάζει η Χαρά!
Λήθη γλυκιά, η όμορφη κερνάει.
Μαγεύεται η ψυχή μ’ αγγέλων μουσική...
Στου φεγγαριού τη σάλα, γιασεμί μοσχοβολάει!
-Όμορφος που’σαι Αυγερινέ,
της νύχτας Πρώτο Aστέρι!
Θέλω μαζί σου ένα χορό
και σου ζητώ το χέρι.....
Στη μέση της, το ένα του χέρι ο Αυγερινός,
με τ’ άλλο το δικό της τρυφερά κρατάει,
χορεύουν ασταμάτητα τρελά,
με βαλς όλη τη νύχτα τη μεθάει.
Κι όταν τελειώνουν το χορό
και πριν η νύχτα φύγει,
ότι είχε επάνω της σε κείνον δίνει.
Με άλικο πάθους πέπλο τον τυλίγει,
να μην ξεχνάει την αγκαλιά της όταν φύγει.
Και κείνη όταν θα γυρνάει στ’ αστέρια
δεν θα ξεχνάει ποτέ τα δυo του χέρια.
Κι αν μια νύχτα αιώνια δεν κρατάει...
κι αν τ’όνειρο σ’ άλλη στεριά ακουμπάει...
η μουσική των αστεριών,
μέσα μας πάντα θα γυρνάει!
~ ~ ~ V. K. ~ ~ ~ 25/12/2013
Εγκάρδια ευχαριστώ Γεωργία μου για την εκτίμηση σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά Βούλα μου :))
Διαγραφή<3
Διαγραφή