Πόσο διάφανη η νωχελικότητα
του πρωινού…
Ψηφίδες η μορφή σου
γυάλινες.
Με ορίζει ο χείμαρρος
του βλέμματός σου.
Μια λίμνη αρυτίδιαστη
τρικυμιώδης.
Μια δίνη που πέτρωσε.
Βράχος που τρυπάει
μ’ ένα φτερό.
Τον βλέπεις τον ατέλειωτο
ορίζοντα;
Διακρίνεις μια μορφή
με κεραυνούς στο στόμα;
Θα γράψω μέτρια….το νιώθω...
Μα θα ‘ναι για σένα.
Μόνον.
Αριάδνη Πορφυρίου "Ελλάμψεις" Εκδόσεις Δρομων 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου