Η ΣΤΙΓΜΗ φωλιά στην αιωνιότητα,
κουρσάρος κριτής ο χρόνος,
αφήνει την τελευταία του σπονδή στη θύμησή της.
Η ΣΤΙΓΜΗ υφαίνει στον αργαλειό του χρόνου,
παρακαταθήκη που ψηλαφά του νου για να βιώσει,
το φως των πυρωμένων χρωμάτων της.
Η ΣΤΙΓΜΗ δε χωρά τα όνειρα.
Μόνο την έμπνευση και τα οράματά του.
Ολοκαύτωμα η ανάμνηση του ανεκπλήρωτου πάθους.
Η ΣΤΙΓΜΗ πραγματώνεται νοσταλγώντας,
της μοίρας το πεπρωμένο.
Τάμα ζωής το βίωμά της.
Η ΣΤΙΓΜΗ κεντάει νότες,
στης μουσικής ψυχής το λημέρι.
Ξόρκι στην υπηρεσία της έμπνευσης.
Η ΣΤΙΓΜΗ ασπάζεται
με σεβασμό τη λύτρωσή της.
Ζωογόνο κύτταρο το δάκρυ.
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2020
Καραντίνα Νο 2
Φωτογραφία : Trash Riot "Reflections”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου