Ήχος φλογέρας κουβεντιάζει
με το κοχύλι, που καθρεφτίζεται
ο αποσπερίτης, κι ένας ήλιος
ευτυχισμένος καπνίζει
λες κι είναι λάβα από ηφαίστειο
ρίχνει τη φλόγα του πάνω
στις σκόρπιες σελίδες
που τρεμοφέγγουν τα λόγια
πάνω στο μαντηλάκι σου
είναι η αντανάκλαση
που περισσότερο καίει
όταν το σύννεφο χαμηλώνει
στα μάτια σου,
δέσμες φωτός σταυρωτά αφήνει
σαν ζωγραφιά περνάει ο καιρός,
στις σκόρπιες σελίδες
ένα ηφαίστειο καπνίζει
ευτυχισμένο.
πριν πάρω το ψαλίδι και κόψω
την μορφή,
που ολομόναχη χάνεται στη μνήμη μου.
Γρηγορία Πελεκούδα
Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/
Σε ευχαριστώ Γεωργία μου ελπίζοντας κάποια στιγμή να λυθεί το πρόβλημα με το φεις φιλιά με την αγάπη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή