Ο Γιώργος Τσακιράκης Κρης γεννήθηκε το 1947 στον Πειραιά και κατάγεται από την Κρήτη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Βιβλία μέχρι το 2019:
Δεκατέσσερα πικρά κυδώνια
Το Μανιφέστο της Ειρήνης και τρεις θλίψεις για τον Ουρανό
Ανθολόγηση λεπτών ήχων
Μικρά «ως ποιητικά» και αποίητα
Η ζωή μου με το Ποίημα
Θυμιάματα της Ποίησης
Είμαι εναντίον (απάντηση στο «είμαι εναντίον» ενός ποιητή)
Ερωτικά και της Αγάπης
Οι μπαλάντες των κλεφτών
«Ως χαϊκού»
Στην άκρη των Τριζονιών μικρή ρέμβη
2020
Black (and all) lives matter. But why I love their lives more- Οι ζωές των μαύρων (και όλων) έχουν αξία, αλλά γιατί αγαπώ τις ζωές τους περισσότερο. Έχει εκδοθεί αλλά δεν έχει παρουσιαστεί ακόμα. Υπάρχει προς το παρόν στην Εθνική Βιβλιοθήκη, σε άλλες βιβλιοθήκες και κάποιους Οργανισμούς.
Το 2009 δημιούργησε το διαδικτυακό « Ίδρυμα Ποίησης»
*«Η ποίηση του Γιώργου Τσακιράκη δονείται από λυρικό κραδασμό, με ουσιαστικές βυθίσεις στον κοινωνικό χώρο και υπαρξιακό οντολογισμό»
Δημήτρης Σιατόπουλος, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Κριτικών Λογοτεχνίας και αντιπρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Διεθνούς Βραβείου «Ιπεκτσί». (Μια άποψη στα τριάντα μου χρόνια. Εφηβικά απ' την ποιητική πλευρά. Το "Κρης" δεν είχε ακόμα προστεθεί).
🌼 🌼
*Μέσα από τον λιτό λόγο παρουσιάζεται η μεστότητα και η ποιητική δεινότητα-ένταση του Γιώργου Τσακιράκη Κρήτα. Η δομή και η γενική αισθητική αποτίμηση επιτυγχάνεται με την ευθύτητα του λόγου. Ο ποιητής Γιώργος Τσακιράκης Κρης βλέπει, οραματίζεται, αναρωτιέται και κινητοποιείται να ενσαρκώσει με τον απλό και άρα δύσκολο λόγο την εξαιρετική ομορφιά που χαρίζει η φωτεινότητα του συγκροτημένου λόγου. Η αφορμή της έμπνευσής του βρίσκεται πάντα εντός του. Σε κάθε του βήμα αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί για πρόσωπα, πράγματα και δύσκολους προβληματισμούς με το ιδιαίτερο προσωπικό του ύφος έκφρασης. Η ζωή είναι για τον ποιητή το κίνητρο ενασχόλησής του με τον ποιητικό λόγο. Αναπλάθει και δημιουργεί όχι σαν ένα πρόσωπο αποστασιοποιημένο, σαν ένα πρόσωπο μακρινό που βλέπει τη ζωή σαν όνειρο και θέλει να το ζωντανέψει για το ars gratia artis, δηλαδή το «τέχνη για την τέχνη» αλλά προσπαθεί, με παρούσα την υπόστασή του, να αφυπνίσει συνειδήσεις και να υποδείξει πως μέσα από το πρόβλημα υπάρχει η χαρά και η ομορφιά της ζωής και μέσα από αυτή την ίδια ανάπλαση που ο ίδιος δημιουργεί αναγεννιέται το πνεύμα του όχι μόνο μέσα στη ζωή αλλά και στην ίδια του την τέχνη που απορρέει από την καλλιτεχνική του δεξιότητα.
Οραματικός και συνετά ανθρώπινος ο ποιητικός λόγος του Γιώργου Τσακιράκη Κρήτα, αφήνει πάντα μέσα από την αφαιρετικότητα ένα πλήθος συγκεκριμένων λεπτομερειών που ανασκαλεύουν τον εφησυχασμό και το φαντασιακό των αναγνωστών του.
Δημήτρης Βαρβαρήγος
Γεννήθηκα το 1947 στον Πειραιά. Οι ρίζες
μου έρχουνται απ’ την Κρήτη. Το έτος του
θανάτου μου δεν θα το γράψω εγώ…
δεν θα μπορέσω...Πάντως...
Ο θάνατός μου...
... θα είναι ένας λεπτός θάνατος∙ απέραντος.
ένας θάνατος υπέροχος, απλωμένος στις
στέγες των χαμηλών σπιτιών, με το
αίμα του κρυμμένο κάτω απ’ τα κεραμίδια,
μέσα στις ρόγες μεθυσμένων σταφυλιών,
ταξιδευτής του Παράλ και της Αβάνα,
βυθισμένος στο βόρειο σέλας και στις
λίμνες της στέπας…Amen.
Γιώργος Τσακιράκης Κρης
ΒΙΒΛΙΑ
i.Δεκατέσσερα πικρά κυδώνια
Ποίηση αμαρτωλής ενορχήστρωσης με δεκαεφτά ενημερωτικά σημειώματα: Τριάντα χρόνια δικτατορίες
Γιώργος Τσακιράκης (Κρης) -Δεκατέσσερα πικρά κυδώνια
Έτος Έκδοσης - 2012
Σελίδες - 51
Σχήμα - 21χ14
Δέσιμο - Μαλακό εξώφυλλο
ISBN - 978-960-93-3611-6
Σημειώσεις: Χειροποίητη έκδοση.
Έτος Έκδοσης - 2012
Σελίδες - 51
Σχήμα - 21χ14
Δέσιμο - Μαλακό εξώφυλλο
ISBN - 978-960-93-3611-6
Σημειώσεις: Χειροποίητη έκδοση.
(Η Αντέλα Βιλαμίλ Ντε Φλόρες ,μέλος της Ομοσπονδίας Βολιβιανών Γυναικών ,συνελήφθη τον Οκτώβριο του 1980,χωρίς ένταλμα. Πράκτορες του Ειδικού Τμήματος Ασφαλείας , την ανάκριναν ρίχνοντας εκτυφλωτικά φώτα στα μάτια της , ενώ τα πόδια της βρίσκονταν μέσα σε μια λεκάνη νερό στο οποίο διοχετευόταν ηλεκτρικό ρεύμα.Υποχρεώθηκε να υπογράψει ένα λευκό φύλλο χαρτί , που θα ήταν η "εξομολόγησή" της.Τη μαστίγωσαν δεμένη και κρεμασμένη με τις χειροπέδες της και της έβαλαν μικρά καρφιά στις πατούσες της. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες έμεινε κλειδωμένη σε ένα ξύλινο κουτί ,αναπνέοντας από μια μικρή τρύπα. Μια νύχτα έξι άντρες με στολή τη βίασαν μαζί με μια συγκρατούμενή της .)
Στην Adela Villamil de Flores ,Βολιβία
Αντέλα Βιλαμίλ Ντε Φλόρες
δεν έχω πια τίποτα να πω
για τις κορφές των μπουμπουκιών.
Μοναχά στεριώνω τις ατέλειωτες
επαφές μας μ' ολονύχτιους βουκολικούς
συλλαβισμούς ζωντανούς από πάντα.
Ανάμεσά μας αιωρούνται κλαδιά
καταιγίδων και μαστιγώσεων
βιασμοί ονείρων και βεβηλώσεις
άγιων ημερών,ηλεκτρικά καλώδια
φώτα εκτυφλωτικού σκοταδιού και
μικρά καρφιά στις γυμνές σου πατούσες.
Όλα συνηγορούν να υπερασπιστώ ως το
θάνατο τους δρόμους που σε
διασκορπίζουν στα πέρατα της ψυχής
μου.
Θα 'ρθει στιγμή που θα πουν
πως οσμιζόμουν μαζί σου
τους θησαυρούς του λευκού,
μιαν υπερούσια γονιμοποίηση σ'εποχές
που δεν έχουν τίποτα το ανεπανάληπτο.
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
https://www.academia.edu/
https://www.academia.edu/
ΙSBN, 978-618-84280-9-8
🌼 🌼
ii.Το Μανιφέστο της Ειρήνης και τρεις θλίψεις για τον Ουρανό
Συγγραφέας:Τσακιράκης (Κρης) Γιώργος Β Έτος έκδοσης:2012 ISBN:960-93-3612-4 Σελίδες:57 Σχήμα:21χ14 |
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Το περιεχόμενο του βιβλίου «το Μανιφέστο της Ειρήνης και τρεις θλίψεις για τον Ουρανό» είναι μέρος του ιερού μου οντολογισμού για την Ανθρωπότητα, την Ειρήνη, την Οικουμενικότητα, τον Αντιρατσισμό και τη Γη.
Δεν αποτελεί εξαρτημένο λόγο και έκφραση από μέρους μου καμιάς πολιτικής, κομματικής, θρησκευτικής ή οποιασδήποτε άλλης επιμέρους παράταξης, επιμέρους τάξης ή επιμέρους δόγματος και δεν υιοθετεί καμιά πράξη βίας για την εφαρμογή της ιδεολογίας που εκφράζει. Αφορά όλους τους ανθρώπους κι όλους τους λαούς στο ίδιο μερίδιο κι απευθύνει σ όλους τον ίδιο Λόγο. Να δουλέψουν ακοίμητα για την Π α ν α ν θρ ώ π ι νη Κ ο ι ν ω ν ί α, για τον πανανθρώπινο Κόσμο, με πλήρη σεβασμό στην πατρίδα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση και την ελευθερία καθενός.
Συνεπώς, θεωρώ και δική μου υποχρέωση να το απευθύνω σε κάθε κατεύθυνση, κάθε πολίτη του Κόσμου και κάθε χώρα χωρίς κανένα αποκλεισμό. Σ' ένα μεγάλο βαθμό είναι ένα κείμενο Οικουμενικής Παιδείας και Πανανθρώπινου συνειδησιακού αυτοπροσδιορισμού.
Τέλος, διευκρινίζω πως η σύγχρονη «παγκοσμιοποίηση», με οικονομικούς όρους και τακτικές εκμετάλλευσης, δεν με εκφράζει. Έτσι απομένει, χωρίς πρόσθετες αχρείαστες άλλωστε- εξηγήσεις το ίδιο το βιβλίο, σαν μία συνειδησιακή φωνή τίμιας Οικουμενικότητας, όπως εκφράζεται μέσα από αυτό, προς ουσιαστικό όφελος όλων των λαών. Διαφωνώ πως αυτό το όφελος δεν μπορεί να υπάρξει. Αν αυτό συμβεί, η ευθύνη θα είναι προσωπική και τόσο μεγαλύτερη όσο λιγότερο θα έχω υπηρετήσει τον προσωπικό μου μύθο. Ίσως κι εσείς…
https://www.academia.edu/
🌼 🌼
iii.Ανθολόγηση λεπτών ήχων
Αισθήματα της ομίχλης
Φίλο μου καλό θα 'θελα να σε λέω,
μα δαίδαλος ήσουν
των αισθημάτων της ομίχλης
(αλέκτορος λοφιοδίφου υπηρέτης).
Εγώ πορεύομαι χωρίς αγήματα
και λόγχες, χαμένος μέσα σε
κοτσυφιών φωλιές και λόχμες
και πέταλα από λάβα Σαντορίνης.
Δεν με δονούν οι τεθλασμένες
παραισθήσεις, η τεθλασμένη
παραπλάνηση. Να μεστωθώ ζητώ
και να μεστώσω κάτω από βροχές
κριθάρινες
🌼 🌼
Λοιπόν; Να επιστρέφει κανείς, Ροζάριο;
Να επιστρέφει, εκεί όπου
δεν υπάρχουν πλέον δρόμοι!
Ίσως από εκεί ν’ αρχίζουν
οι βαθιές ρίζες και η Ποίηση
και το κρασί να παραδίνονται
στην πιο βαθιά τους μέθη!
Ίσως εκεί τα ρόδα και τα νέφη
να γίνονται πιο βαθυστόχαστα
τυλιγμένα σε αόρατους χιτώνες!
... Ώρα να ορκιστείς, διαγράφοντας με τ’ αριστερό
14 Είμαι ομοίως εναντίον των κλικών,
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN 978-618-84280-6-5
🌼 🌼
iv.Η ζωή μου με το Ποίημα
Το ποίημα είναι ένας μικρός άγγελος
από δέντρο κι από στάρι.Η μοναξιά του
είναι ένας κόκκινος βυθός που ανατείνεται
αθόρυβα στο γαλάζιο, για ταξίδια σε γλυκές
μυστικές συμπληγάδες, όπου
φυτρώνουν Αρχιπέλαγα σ' όλο το μήκος
του γιαλού.
🌼 🌼
Μπορεί να το συναντήσεις σ' ένα νέγρικο
στενό να συνθέτει ψαλμούς χωρίς
θρησκεία με ήχους από αρχαίο αυλό.'Η
μέσα στα γυναικεία στήθια να ζωγραφίζει
την αγωνία της προσμονής ατελεύτητων
εραστών.
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN, 978-618-84280-5-8
🌼 🌼
v.Θυμιάματα της Ποίησης
Τούτη η πόλη με αποκαλύπτει.
Πόσο μεμψίμοιρος είμαι Θεέ μου
με την ομορφιά της. Έχει τυλίξει
τα πόδια της σ’ ένα γοητευτικό άρμα
και με κοιτάζει επιτιμητικά,
γιατί αδυνατώ να έχω τόση σαγήνη.
Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι
τα πηδήματά μου δεν της αρκούν.
Έχω συνηθίσει όμως να είμαι
αργός. Λίγο ακόμα και θα βγάλω
ρίζες που θ’ αναγκαστεί να τις
ποτίζει η υγρασία του πρωινού.
Θα κοιτάζω απ’ το γρασίδι
σαν περισκόπιο, για ν’ αποφύγω
τις πατημασιές που δεν μου ταιριάζουν
και τις νύχτες, όταν όλοι θα κοιμούνται,
θα μαζεύω απ’ τις ελιές νέες ίριδες.
(η «πάροδος» του ποιητή)
🌼 🌼
σου χέρι έναν αόριστο κύκλο, καταφάσκοντας στον
Κοσμικό μου Λόγο. Σαν πρώτη ανταμοιβή,
θα φυτρώσεις στη χλόη με μιαν αφύπνιση γεμάτη
άσφαλτο, μέσα στα λασπόνερα και στο πετρέλαιο.
Είναι το τοπίο που σου ταιριάζει. Που ταιριάζει στον
Ποιητή. Μη ζητάς περισσότερα.
Ορκίστηκα στον Άναρχο και Ατελεύτητο Κύκλο. Με
κοίταξε βαθιά σα να το περίμενε…
(Μήνυμα απ’ το Ποίημα)
1 Είμαι εναντίον κάθε υπερβολής,
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN 978-618-84280-7-2
🌼 🌼
vi.Είμαι εναντίον (απάντηση στο «είμαι εναντίον» ενός ποιητή)
1 Είμαι εναντίον κάθε υπερβολής,
κάθε απλούστευσης και κάθε γενίκευσης,
γιατί εξυπηρετούν συχνά την ακρότητα και το
απόλυτο. Τα μόνα απόλυτα που δέχομαι
είναι η αρχή και το τέλος, η ομορφιά και η
αλήθεια.
🌼
5 Είμαι ιδιαίτερα εναντίον εκείνων των
«ποιητικών», σε εισαγωγικά, βραβείων που
απονέμονται – στην Ελλάδα με τη σέσουλα –
σε ατυχείς ασκούμενους συχνά νεαρότατης
ηλικίας, τρέφοντας με αδαή ανευθυνότητα
τη ματαιοδοξία και τον εγωισμό τους,
μετατρέποντάς τους σε πρώιμα
διαβρωμένες, «πνευματικές» κατά
προσωπική τους εκτίμηση, οντότητες και
μυτοφόρους εγωλαπάδες, όμοιους με το
πρότυπό τους. Οι «εν επιγνώσει» εξαιρέσεις
υπάρχουν αλλά είναι ελάχιστες.
🌼
των αλληλοπροβαλλόμενων, των
οιονεί «ποιητικά» συναλλασσόμενων και
των περιχαρακωμένων ομάδων
αλλά και εναντίον των πονηρών διαστρεβλωτών της
ποιητικής αλήθειας… Όλα αυτά είναι
αθλιότητες απ’ τις οποίες γεννιούνται και
συντηρούνται οι συμβιβασμοί, η υποταγή,
οι μετριότητες, πνίγεται κάθε δημιουργική
επανάσταση και – για δεκαετίες ίσως -
απομονώνεται κάποια γνήσια ποιητική
φωνή. Και στον λογοτεχνικό χώρο τα
χώματα δεν είναι πάντα «άγια». Ιδιαίτερα
στην ποίηση, χωρίς επανάσταση και
πρωτοτυπία, όλα παραμένουν χλιαρά,
κάποτε αστεία και φρούδα.
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN 978-618-84280-8-9
🌼 🌼
vii.Ερωτικά και της Αγάπης
Είθε ..
Είθε με νοτισμένα ανθάκια
να στόλιζα τους απαλούς μαστούς σου
γλυκάμπελη ευωδιά μου! όμως εσύ,
χωρίς να θες, δεν με στοχάζεσαι.
Απ' άλλονε κρατήρα κερνάς κρασί
το μέλι σου.Αλλά εγώ για σένα
τις παπαρούνες απ' τους αγρούς
μαζεύω και στις χαρίζω
αλλοίμονο μετέωρες.
( Στον Μάικ για τη χαμένη του αγάπη )
( 2014)
🌼 🌼
Διαχρονική προσέγγιση
Χτες βράδυ ήμουν ένας
ευτυχής κλασικός 'Ελλην.
Ανάμεσα σε δυο σύγχρονα
μουσικά κλασικάδικα-
με διαχρονική προσέγγιση-
ν' ακούω εκ δεξιών
"Ι want you baby" κάτω
απ' τη φοινικιά και τους
ευκάλυπτους και εξ
ευωνύμων"Σε θέλω
τώρα μωρό μου", κάτω από
άμπλετους οικονομικούς
λαμπτήρες.
Και ανάμεσά τους η ουτοπία
μου ν' αναζητάει αιωνιότητες
(2011)
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN, 978-618-84280-1-0
🌼 🌼
viii.Στην άκρη των Τριζονιών μικρή ρέμβη
Τριζόνια Ι
Εκκρεμώ σ' έναν τόπο
πλάνητα που τον λαξεύεις
και σου αποκρίνεται.
Που βαφτίζεσαι ξανά
σε μιαν αμμουδιά του
περίεργη
και γίνεσαι άγριο φύκι
και πρωινό βάλσαμο.
🌼 🌼
Τριζόνια ΙΙ
Πώς να μιλήσεις
με μιαν αντανάκλαση
που σωπαίνει
μέσα σ' ένα μικρό
λιμάνι.
Είσαι μόνο ένα σημείο
αναφοράς της, κάτι
σαν ιερός βωμός
όπου θυσιάζει
τη λάμψη της.
🌼 🌼
Τριζόνια ΙΙΙ
Οι μέρες της νηνεμίας
μόλις είχαν παρέλθει
κι ένας Μαΐστρος εραστής
ταξίδευε έφηβος
πάνω απ' τους λόφους.
*
🌼 🌼
Τριζόνια IV
Πού πάει ο ήχος
του ανέμου
όταν σωπαίνει;
🌼 🌼
Τριζόνια V
Βρίσκομαι εδώ
προορισμένος
ν' αναμιγνύω
θυμιάματα
από κύματα.
🌼 🌼
Τριζόνια VI
Θλίβομαι σαν ταξιδεύουν
πλοία σημαδεμένα με αριθμούς.
Χάνουν το άρωμα
μιας ρομαντικής παρουσίας.
Μπερδεύουν τις αγκαλιές
μιας "Βερενίκης" κι ενός
"Τιμούν" και χάνονται
ανάμεσα στο "BR 771 D"
και στο απρόσωπο.
🌼 🌼
Τριζόνια VII
Μου είπαν πως το "Elena XS"
ήταν ένα πλοιάριο με λεσβίες.
Πώς να το γράψω τώρα εγώ
αυτό το ποίημα.
🌼 🌼
Τριζόνια VIII
Την έλεγαν Γκρέθια.
Την είδα να γεννιέται
απ' τα ζεστά βότσαλα
σε μιαν ελληνική αμμουδιά,
από έναν έρωτα
λευκό και χάλκινο
που είχε τη γοητεία
της υπέρβασης.
(2006)
Γιώργος Τσακιράκης Κρης
(σκάφος "Τοκομέλα")
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN, 978-618-84280-2-7
🌼 🌼
ix.Μικρά «ως ποιητικά» και αποίητα
Κάθε φορά που δακρύζω
μπαίνω στη διαδικασία
της αυτοπυρπόλησης...
Αυτοσημειώνομαι
🌼 🌼
Το σώμα μου διασπάται σε σώμα καρυδιάς,
σε σώμα αναδυόμενης ανεμώνας.
Η καρδιά μου γίνεται αόρατη
στους υπαινιγμούς, στα άχρηστα
παρεπόμενα και στους μύθους.
🌼 🌼
που είναι σχολαστικά απασχολημένος
να δείχνει πιάτα στους πεινασμένους.
(εκτός Εδέμ)
🌼 🌼
Ζω "κατ' εικόνα" και
"καθ' ομοίωσιν" α ν θ ρ ώ π ο υ.
Μου είναι "κ α θ' υ π ε ρ β ο λ ή ν"
αρκετό.
🌼 🌼
Θα πεθάνω με το καλύτερο ποίημα να καραδοκεί
χωρίς οίκτο στην άκρη της γραφίδας μου.
🌼 🌼
σαν ήχο από αρχαίο αυλό.
Σα δίχτυ της ειμαρμένης
για ταξίδια σε γλυκές
μυστικές Συμπληγάδες
όπου φυτρώνουν αρχιπέλαγα
σ’ όλο το μήκος του γιαλού.
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN 978-618-84280-4-1
🌼 🌼
x. «Ως χαϊκού» (μικρά ποιήματα της Αϊτής και της Χιλής)
Η σκόνη του κόσμου
Πάνω απ'τις στέγες
η σκόνη του κόσμου∙
Αϊτή της σιωπής
🌼
Ρέκβιεμ
Φύλλο η ψυχή σου∙
βελόνα του πεύκου∙
γέρνει στη γη
🌼
Διάψευση
Η ζωή μου ,ζωή
δική μου έλεγα πως είναι∙
κι όμως κι όμως.....
🌼
Μοναξιά
στον ανοιγμένο δρόμο∙
μονάχο την 'Ανοιξη.
ISBN, 978-618-84280-0-3
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
Ηλεκτρονικές διευθύνσεις του Ποιητή
μονάχο την 'Ανοιξη.
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
ISBN, 978-618-84280-84280-3-4
🌼 🌼
xi.Οι μπαλάντες των κλεφτών
ISBN, 978-618-84280-0-3
Δαίμονες ενθάνατοι,
θρασύκρυπτοι, αργυριόκροτοι
και μουλωχτοί, του Τέντζελ
το ταγάρι ευθύς γεμίζετε
ληιστήρες χοροπηδηχτοί.
Παράρρυθμοι, υποχθόνιοι,
τσεπάτοι ταχυκλέφτες,
μια τρυφερούλα ευχή
σας τάζω ευθύς.
Απ’ άθλια Μούσα φημισμένοι,
άθλιων ως είστε ιερουργοί,
να ρέψετε σφιγμένοι στη στενή.
2013
θρασύκρυπτοι, αργυριόκροτοι
και μουλωχτοί, του Τέντζελ
το ταγάρι ευθύς γεμίζετε
ληιστήρες χοροπηδηχτοί.
Παράρρυθμοι, υποχθόνιοι,
τσεπάτοι ταχυκλέφτες,
μια τρυφερούλα ευχή
σας τάζω ευθύς.
Απ’ άθλια Μούσα φημισμένοι,
άθλιων ως είστε ιερουργοί,
να ρέψετε σφιγμένοι στη στενή.
2013
Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή στο παρακάτω link :
Ηλεκτρονικές διευθύνσεις του Ποιητή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου