ΜΕΝΗ ΚΑΡΑΜΠΟΥΖΗ " Η Μελωδία των Ωκεανών.. "

Ντυμένος..Ανδροπρεπώς με την Ηλιογέννητη

Ακριβή Θωριά Σου,

Με χρώμα απ' το θάμπος του Ολόγεμου φεγγαριού

Του Αυγούστου,

Χείλη Ζωγραφισμένα από Πορφυρή Λεπίδα,

Αίματος Λεκτικού,

Που να χωράει πάνω τους τ' Ανείπωτο....

Τότε που παίρνω την οδύνη μέσα απ' τα χρυσαφένια Μάτια Σου,

την Αποτυπωμένη στο βλέμμα Σου ,

Σαν μπόρα φθινοπωρινή,

Κάθε που ..θέλγονται οι Ωκεανοί και τ' Ακρογιάλια,

Απ' την Μαγεία της ομορφιάς του Έρωτα,

Στο Απροσδιόριστο βάθος της δίνης και του πάθους τους όταν μας παρασύρουν,

Την Ωρα που η Υγρή Μελωδία των Ωκεανών,

Γράφεται για πάντα στα κορμιά Μας!